Ze doopte het roze kwastje in de roze saus met glittertjes. Vervolgens wreef ze het over mijn lippen heen en greep daarna een oogpotlood. Al deze make-up was van mijn moeder, het enige wat ik af en toe gebruikte was een kleurloze balsem voor mijn lippen, oogpotlood of mascara - een van de twee - en verder niks. Ik depte nog steeds mijn haar droog met de handdoek en kon mijn ogen moeilijk stil houden. Mel zuchtte luidruchtig en kneep verwoed in mijn wang om mijn gezicht stil te houden.
“Auw, Mel dat doet pijn!” Ik slaakte een kreet en wreef met een grimas rond mijn lippen over mijn wang.
“Houd je hoofd dan ook eens een keer stil,” siste Mel gefrustreerd en draaide haar hoofd weg. Ze snoof lucht naar binnen en keek me vervolgens weer aan. Haar grote blauwe ogen - met een zorgvuldig aangebracht paars lijntje oogpotlood eromheen - waren nat en keken me scherp aan.
“W-wat is er Mel?” stamelde ik, en voelde me gelijk schuldig. Ik legde de handdoek naast me op het bed neer en pakte haar handen beet die op mijn knieën rustten. Het staafje oogpotlood rolde uit haar handen op de grond. Ze waren klam en trilden lichtelijk.
“Ewout...” zei ze met trillende lippen. Verder kwam ze niet en tranen overstroomden haar ogen. Ze rolden over haar wangen en meteen liet haar mascara lichte grijze streepjes achter. Ik trok een tissue uit de tissuedoos van onder mijn kussen - ik was behoorlijk in de put gezakt toen Shane het had uitgemaakt en had me totaal voorbereid - en depte de tranen van haar wangen.
“Rustig maar Mel, wat is er met Ewout?”
Mel slikte en keek me een seconde aan, maar haar oogleden vielen weer neer.
“Niet huilen, je mascara loopt uit.”
Mel grinnikte, ik grinnikte.
“Hij heeft met die stomme rot trut,” siste ze met een wrange stem. De wanhoop droop van haar stem.
“Welke stomme rot trut?” vroeg ik verbaasd. Ik keek haar peinzend aan, en toen wist ik het.
“Toch niet Evelien hè?” mompelde ik. Mel schudde heftig haar hoofd.
“Yara?”
“Nee.”
“Malou?”
Mel barstte opnieuw in tranen uit en legde haar hoofd op mijn schoot. Ik streek zachtjes over haar blonde haar. Haar schouders schokten.
“Maar... waarom ga je dan naar zijn feest?” fluisterde ik niet begrijpend. Mel snoof.
“Omdat ik die klootzak in moet laten zien wat hij verdomme mist!” zei ze boos. Ik grijnsde.
“Wie heeft je eigenlijk verteld dat hij met Malou heeft?”
“Het stond op Evelien haar hyves in een berichtje. Het was van Malou en haar naam was: Malou hartje Ewout. Ik kon wel kotsen!”
Ik slaakte een zucht. Zo kende ik Mel helemaal niet, ze had meestal de ene jongen na de andere. Ze vergat het aantal, ze vergat de namen, en nu ging ze janken om een of ander knulletje uit de klas?
“Kom op Mel, je verdient veel beter. Je gaat mij gewoon prachtig opmaken en dan gaan we naar dat feest en laten geen enkele emotie tonen,” zei ik vastberaden. Ik hoopte dat de ergernis mijn vastberadenheid niet overstemde. Ik onderdrukte een zucht, toen ik me bedacht hoe ik het haatte om opgemaakt te worden, maar het was het waard om Mel af te leiden van Ewout.
Mel keek op en veegde de tranen uit haar gezicht. We barstten beide in lachen uit toen ze zichzelf in de spiegel bekeek.
“En deze jurk?” ze wees naar de stof om haar lichaam, “heeft je moeder geen leuker jurkje met een diepere hals?”
Mel keek me verwachtingsvol aan met een pruilmondje.
“Weet ik niet, jij bent degene die net in mijn moeders kast zat te duiken,” zei ik glimlachend. Ze vloog me om de hals.
“Dank je, dank je, dank je! Ik heb al zo'n leuke gezien...” Ze snelde de kamer uit en ratelde verder. Ik draaide de handdoek om mijn haren en maakte mijn make-up vlug even af, het zag er prima uit, ook al had Mel vast iets anders in gedachte: ik vond het goed zo. De angst van straks en de vermoeidheid in mijn lichaam was in één keer verdwenen. Ik kon niet wachten om te gaan dansen.
Ik had je lief.
-
Daniël
- Platinum Member
- Berichten: 3711
- Lid geworden op: 21-02-2010 23:08
- Ze doopte het roze kwastje in de roze saus met glittertjes er doorheen > die laatste twee woorden zou ik schrappen.
- tranen overstroomden haar ogen > aparte formulering. Weet niet of ik hem mooi of vreemd moet vinden
- en gelijk liet haar mascare lichte grijze streepjes achter > is 'gelijk' hier bedoeld als 'meteen'. Want dan zou ik gewoon 'meteen' gebruiken.
- Rustig maar Mel, wat is er met Ewout?” Mel slikte en keek me een seconde aan, maar haar oogleden vielen weer neer. “Niet huilen, je mascara loopt uit.” >
Rustig maar Mel, wat is er met Ewout?”
Mel slikte en keek me een seconde aan, maar haar oogleden vielen weer neer.
“Niet huilen, je mascara loopt uit.”
- siste ze met een wrange stem
- Mel barstte, opnieuw, in tranen uit > kommaatjes zijn hier hinderlijk
- Haar schouders schokten
- niet-begrijpend > niet begrijpend
- en laten geen enkele emotie tonen.” zei ik vastberaden, ik hoopte dat de ergernis mijn vastberadenheid niet overstemde. > en laten geen enkele emotie tonen,” zei ik vastberaden. Ik hoopte dat de ergernis mijn vastberadenheid niet overstemde.
- maar het was het waard toen Mel afgeleiden leek. > eh huh ?
- “En deze jurk?” ze wees naar de stof om haar lichaam, “Heeft je moeder geen leuker jurkje met een diepere hals?” > ''En deze jurk"? Ze wees naar de stof om haar lichaam. ''Heeft je moeder ...'' OF ... om haar lichaam, ''heeft je moeder ...'' Geen combi dus
- “Weet ik niet, jij bent degene die net in mijn moeders kast zat te duiken.” zei ik glimlachend. > ,'' zei ik glimlachend.
- ... zo'n leuke gezien...'' ze snelde > Ze snelde ...
Oké, kom maar op met dat feest van Ewout
Oh en dit commentaar kost je terugcommentaar bij mijn verhaal (Versus)
- tranen overstroomden haar ogen > aparte formulering. Weet niet of ik hem mooi of vreemd moet vinden
- en gelijk liet haar mascare lichte grijze streepjes achter > is 'gelijk' hier bedoeld als 'meteen'. Want dan zou ik gewoon 'meteen' gebruiken.
- Rustig maar Mel, wat is er met Ewout?” Mel slikte en keek me een seconde aan, maar haar oogleden vielen weer neer. “Niet huilen, je mascara loopt uit.” >
Rustig maar Mel, wat is er met Ewout?”
Mel slikte en keek me een seconde aan, maar haar oogleden vielen weer neer.
“Niet huilen, je mascara loopt uit.”
- siste ze met een wrange stem
- Mel barstte, opnieuw, in tranen uit > kommaatjes zijn hier hinderlijk
- Haar schouders schokten
- niet-begrijpend > niet begrijpend
- en laten geen enkele emotie tonen.” zei ik vastberaden, ik hoopte dat de ergernis mijn vastberadenheid niet overstemde. > en laten geen enkele emotie tonen,” zei ik vastberaden. Ik hoopte dat de ergernis mijn vastberadenheid niet overstemde.
- maar het was het waard toen Mel afgeleiden leek. > eh huh ?
- “En deze jurk?” ze wees naar de stof om haar lichaam, “Heeft je moeder geen leuker jurkje met een diepere hals?” > ''En deze jurk"? Ze wees naar de stof om haar lichaam. ''Heeft je moeder ...'' OF ... om haar lichaam, ''heeft je moeder ...'' Geen combi dus
- “Weet ik niet, jij bent degene die net in mijn moeders kast zat te duiken.” zei ik glimlachend. > ,'' zei ik glimlachend.
- ... zo'n leuke gezien...'' ze snelde > Ze snelde ...
Oké, kom maar op met dat feest van Ewout
Oh en dit commentaar kost je terugcommentaar bij mijn verhaal (Versus)
Hoe de Wereld Scheurde en Wat Erna Gebeurde Verhalen uit de oudste tijden
-
Daniël
- Platinum Member
- Berichten: 3711
- Lid geworden op: 21-02-2010 23:08
-
Manonsel
- Bronze Member
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 02-03-2010 16:07
-sorry voor het lange niet-posten, to be honest had ik er gewoon geen zin in :$ daarom een extra lang stukje-
Ik greep de hele zooi make-up bij elkaar, gooide het in de grote lichtroze beautycase van mijn moeder en sloot het ijzeren slotje zorgvuldig. Ik danste door de kamer heen en bekeek twijfelend mijn opgemaakte gezicht: ik kende mezelf zo niet. Normaal gesproken was ik bleek, met lichtpaarse vlekjes onder mijn ogen en kleine losse velletjes op mijn lippen vanwege het vele bijten, waar ik overigens ook bloedrode lippen van kreeg: mensen vroegen mij weleens of ik rode lippenstift op had gedaan. Ik trok de la van mijn kast open en haalde er wat ondergoed uit, maar aangezien het witte setje met grijze sterretjes dat slap in mijn handen lag ongelooflijk saai was, gooide ik het terug en pakte het spannende, sexy rode setje dat onder een gevouwen pyjama-broek uitstak. Ik had deze een paar dagen geleden gekocht, omdat ik mezelf een pleziertje wilde doen, maar mama mocht er absoluut niks van weten, want die zou me vermoorden! Ik wurmde me in het slipje en met mijn badjas nog aan schoof ik de bh over mijn armen. De rode bandjes liepen schuin over mijn sleutelbenen en paste tot mijn verbazing perfect. Ik knoopte de badjas weer goed dicht en haalde de föhn uit mijn kast tevoorschijn. Ik stopte hem in het stopcontact en liet de handdoek al dansend van mijn haar af vallen. De natte slierten haar kriebelden in mijn nek en gezicht: een giechel ontsnapte uit mijn keel. Ik föhnde mijn haar perfect stijl en bekeek tevreden mijn haar in de spiegel, maar mijn adem stokte toen ik een afgrijselijke gil hoorde. Ik zette de föhn uit en gooide hem op de grond. Ik rende richting de gil, het kwam uit mijn moeders slaapkamer. Mel stond een paar meter voor het raam, haar handen een paar millimeter voor haar mond. Een nieuwe kreet ontsnapte opnieuw uit haar mond toen ze zich omdraaide en bijna tegen me op botste. Ik pakte haar schouders beet, ze had een zwart strapless jurkje over haar heupen getrokken en had de bovenkant nog niet vastgemaakt: ze was halfnaakt en ik zag haar roze bh.
“Mel, wat is er?” vroeg ik geschrokken.
“Ik zag een gezicht voor het raam!” stamelde ze. Ze slikte en wees met een priemende vinger naar het raam. Ik liet haar schouders los en liep aarzelend en met stijve benen richting het raam.
“Ik zag een hoofd, ik weet het zeker,” snikte Mel. “Het schoot ineens naar beneden, ik zag het in nog minder dan een seconde!”
Ik schoof het raam met trillende armen omhoog en stak mijn hoofd naar buiten. Mijn halfdroge-halfnatte haar was koud in de buitenwind. Ik keek naar beneden: de voortuin was leeg en ook op de straat zag ik niets.
“Ik zie niks Mel, weet je zeker dat je iets zag?”
Ze zuchtte diep en ik hoorde haar voetstappen deze kant op komen, ze keek voorzichtig heen en weer.
“Ik zweer het je,” zei Mel, nu geërgerd. “Ik zag een hoofd en het zat mij gewoon te begluren terwijl ik hier halfnaakt stond!”
Ik schoof het raam weer dicht en trok de gordijnen met een ruk voor het raam. Mel hees het strapless jurkje om haar borst en probeerde met trillende vingers zonder te kijken de rits op haar rug dicht te ritsen.
“Misschien verbeeldde je het je, misschien was het wel een vogel, of een kat,” mompelde ik geruststellend. Maar Mel leek zeker van de zaak en keek me met een kwade blik aan.
“Je gelooft me niet eens!” Ze zuchtte diep en hing de jurkjes die op een berg lagen weer netjes in de kledingkast.
“Jezus! Je hebt mijn ma's kast geplunderd!” riep ik lachend in een poging Mel af te leiden, maar bij haar kon er geen grijns vanaf.
“Verander niet van onderwerp Saar.” Ze draaide zich naar me om en zette haar handen in haar zij. “Ik weet wat ik gezien heb.”
Ik sloeg een arm om haar schouders, haar huid voelde verbazingwekkend zacht aan, maar ze sloeg hem meteen weer weg.
“Oké, oké, ik geloof je. Maar wat het ook was: het is weg.”
Mel knikte aarzelend en haar verstijfde gelaatstrekken begonnen langzaam te ontspannen. Ze wees naar een roze zijden jurkje zonder bandjes: precies hetzelfde jurkje als die Mel aangetrokken had, alleen in het roze. Ik trok een gezicht toen Mel het jurkje oppakte. Ik wist niet dat mijn moeder zo'n smaak in kleding had.
“Trek dat strapless jurkje aan, het is hetzelfde jurkje als de mijne maar dan in het roze,” zei ze en hield het jurkje voor mijn lichaam. Ze knikte goedkeurend.
“Ik wist niet eens dat mijn moeder deze jurkjes had,” mompelde ik.
“Je ouders zijn schatrijk, moet je zien, ze zijn van Dior!” Mel begon te stuiteren in haar jurkje en even keek ik gevaarlijk naar haar borst: als dat jurkje het maar niet begaf en naar beneden gleed. Mel leek mijn gedachten te lezen en keek lachend naar haar borst.
“Don't worry Saar, dit ding zit zo strak dat ik geen adem meer kan halen! Het lijkt wel een korset!” glimlachte ze. Ik probeerde mee te glimlachen.
“Kom op, pas het!”
“Roze? Jurk? Ik weet het niet zo hoor Mel, ik ben niet zo'n meisjes-meisje als jij...” Ik probeerde mijn formulering niet beledigend over te laten komen, maar gelukkig leek Mel het niet te deren.
Ik greep het jurkje twijfelend uit haar handen en liet de badjas op de grond vallen. Ze keek verbaasd naar mijn sexy lingerie setje.
“Zo zo, deze kant kende ik nog niet van je,” zei ze plagend.
Ik hees het jurkje om mijn heupen en schoof het over mijn borst. Mel ging achter me staan om de rits dicht te maken. Ik dacht ondertussen aan mijn moeder: ze kocht altijd de mooiste jurken, maar ik dacht nooit dat ik er ooit één aan zou trekken. Mijn moeder was in mijn ogen nog slanker dan mij, mannen keken altijd naar haar om en haar lichtbruine golvende haar wanneer we door het winkelcentrum liepen.
Mel had gelijk, ik stikte bijna! Ze liep om me heen en bekeek me van boven naar beneden en van alle kanten.
“Je ziet er geweldig uit!” riep ze en ze gaf me een knuffel. Ik was bang dat ik zo flauw ging vallen!
“Kijk eens,” zei Mel en schoof een grote doos onder mama's bed vandaan. Ze haalde de deksel er vanaf en tientallen paren dure schoenen staarden ons aan.
“Net ontdekt, toen jij in je kamer was. Vlak voordat ik die griezel zag,” mompelde Mel en kromp even in elkaar.
Ze greep een rood paar hoge hakken en schoof haar voeten erin. Ik floot bewonderend, ze leek wel negentien in plaats van zestien.
“Hmm.” Ze pakte een paar zwarte simpele hakken met een roosje op de hak.
“Perfect, pas ze eens, de mijne zitten als gegoten!”
Ik schoof aarzelend mijn voeten erin en wankelde door de kamer. Mel pakte nog net op tijd mijn schouders beet voordat ik mijn enkel verzwikte.
“Heb je niks lagers?” mopperde ik.
“Welnee, zeur niet zo, ze staan je geweldig!” Ze draaide me om naar de lange hangspiegel en ik zag dat ik er inderdaad geweldig uitzag. Mijn haar zat alleen een beetje door de war. Mel en ik leken net twee fotomodellen, alhoewel Mel's blonde sluike haar en haar blauwe ogen toch meer opvielen dan mijn dikke kastanjebruine haar en bruin-groene ogen.
“Nog even je haar doen,” zei Mel lachend, en ze strekte haar hand uit om mijn haar nog meer door de war te schoppen, maar liet haar hand snel weer langs haar zij vallen.
“Ik weet zeker dat Milou jou nooit kan overtreffen,” zei ik knipogend.
Ik greep de hele zooi make-up bij elkaar, gooide het in de grote lichtroze beautycase van mijn moeder en sloot het ijzeren slotje zorgvuldig. Ik danste door de kamer heen en bekeek twijfelend mijn opgemaakte gezicht: ik kende mezelf zo niet. Normaal gesproken was ik bleek, met lichtpaarse vlekjes onder mijn ogen en kleine losse velletjes op mijn lippen vanwege het vele bijten, waar ik overigens ook bloedrode lippen van kreeg: mensen vroegen mij weleens of ik rode lippenstift op had gedaan. Ik trok de la van mijn kast open en haalde er wat ondergoed uit, maar aangezien het witte setje met grijze sterretjes dat slap in mijn handen lag ongelooflijk saai was, gooide ik het terug en pakte het spannende, sexy rode setje dat onder een gevouwen pyjama-broek uitstak. Ik had deze een paar dagen geleden gekocht, omdat ik mezelf een pleziertje wilde doen, maar mama mocht er absoluut niks van weten, want die zou me vermoorden! Ik wurmde me in het slipje en met mijn badjas nog aan schoof ik de bh over mijn armen. De rode bandjes liepen schuin over mijn sleutelbenen en paste tot mijn verbazing perfect. Ik knoopte de badjas weer goed dicht en haalde de föhn uit mijn kast tevoorschijn. Ik stopte hem in het stopcontact en liet de handdoek al dansend van mijn haar af vallen. De natte slierten haar kriebelden in mijn nek en gezicht: een giechel ontsnapte uit mijn keel. Ik föhnde mijn haar perfect stijl en bekeek tevreden mijn haar in de spiegel, maar mijn adem stokte toen ik een afgrijselijke gil hoorde. Ik zette de föhn uit en gooide hem op de grond. Ik rende richting de gil, het kwam uit mijn moeders slaapkamer. Mel stond een paar meter voor het raam, haar handen een paar millimeter voor haar mond. Een nieuwe kreet ontsnapte opnieuw uit haar mond toen ze zich omdraaide en bijna tegen me op botste. Ik pakte haar schouders beet, ze had een zwart strapless jurkje over haar heupen getrokken en had de bovenkant nog niet vastgemaakt: ze was halfnaakt en ik zag haar roze bh.
“Mel, wat is er?” vroeg ik geschrokken.
“Ik zag een gezicht voor het raam!” stamelde ze. Ze slikte en wees met een priemende vinger naar het raam. Ik liet haar schouders los en liep aarzelend en met stijve benen richting het raam.
“Ik zag een hoofd, ik weet het zeker,” snikte Mel. “Het schoot ineens naar beneden, ik zag het in nog minder dan een seconde!”
Ik schoof het raam met trillende armen omhoog en stak mijn hoofd naar buiten. Mijn halfdroge-halfnatte haar was koud in de buitenwind. Ik keek naar beneden: de voortuin was leeg en ook op de straat zag ik niets.
“Ik zie niks Mel, weet je zeker dat je iets zag?”
Ze zuchtte diep en ik hoorde haar voetstappen deze kant op komen, ze keek voorzichtig heen en weer.
“Ik zweer het je,” zei Mel, nu geërgerd. “Ik zag een hoofd en het zat mij gewoon te begluren terwijl ik hier halfnaakt stond!”
Ik schoof het raam weer dicht en trok de gordijnen met een ruk voor het raam. Mel hees het strapless jurkje om haar borst en probeerde met trillende vingers zonder te kijken de rits op haar rug dicht te ritsen.
“Misschien verbeeldde je het je, misschien was het wel een vogel, of een kat,” mompelde ik geruststellend. Maar Mel leek zeker van de zaak en keek me met een kwade blik aan.
“Je gelooft me niet eens!” Ze zuchtte diep en hing de jurkjes die op een berg lagen weer netjes in de kledingkast.
“Jezus! Je hebt mijn ma's kast geplunderd!” riep ik lachend in een poging Mel af te leiden, maar bij haar kon er geen grijns vanaf.
“Verander niet van onderwerp Saar.” Ze draaide zich naar me om en zette haar handen in haar zij. “Ik weet wat ik gezien heb.”
Ik sloeg een arm om haar schouders, haar huid voelde verbazingwekkend zacht aan, maar ze sloeg hem meteen weer weg.
“Oké, oké, ik geloof je. Maar wat het ook was: het is weg.”
Mel knikte aarzelend en haar verstijfde gelaatstrekken begonnen langzaam te ontspannen. Ze wees naar een roze zijden jurkje zonder bandjes: precies hetzelfde jurkje als die Mel aangetrokken had, alleen in het roze. Ik trok een gezicht toen Mel het jurkje oppakte. Ik wist niet dat mijn moeder zo'n smaak in kleding had.
“Trek dat strapless jurkje aan, het is hetzelfde jurkje als de mijne maar dan in het roze,” zei ze en hield het jurkje voor mijn lichaam. Ze knikte goedkeurend.
“Ik wist niet eens dat mijn moeder deze jurkjes had,” mompelde ik.
“Je ouders zijn schatrijk, moet je zien, ze zijn van Dior!” Mel begon te stuiteren in haar jurkje en even keek ik gevaarlijk naar haar borst: als dat jurkje het maar niet begaf en naar beneden gleed. Mel leek mijn gedachten te lezen en keek lachend naar haar borst.
“Don't worry Saar, dit ding zit zo strak dat ik geen adem meer kan halen! Het lijkt wel een korset!” glimlachte ze. Ik probeerde mee te glimlachen.
“Kom op, pas het!”
“Roze? Jurk? Ik weet het niet zo hoor Mel, ik ben niet zo'n meisjes-meisje als jij...” Ik probeerde mijn formulering niet beledigend over te laten komen, maar gelukkig leek Mel het niet te deren.
Ik greep het jurkje twijfelend uit haar handen en liet de badjas op de grond vallen. Ze keek verbaasd naar mijn sexy lingerie setje.
“Zo zo, deze kant kende ik nog niet van je,” zei ze plagend.
Ik hees het jurkje om mijn heupen en schoof het over mijn borst. Mel ging achter me staan om de rits dicht te maken. Ik dacht ondertussen aan mijn moeder: ze kocht altijd de mooiste jurken, maar ik dacht nooit dat ik er ooit één aan zou trekken. Mijn moeder was in mijn ogen nog slanker dan mij, mannen keken altijd naar haar om en haar lichtbruine golvende haar wanneer we door het winkelcentrum liepen.
Mel had gelijk, ik stikte bijna! Ze liep om me heen en bekeek me van boven naar beneden en van alle kanten.
“Je ziet er geweldig uit!” riep ze en ze gaf me een knuffel. Ik was bang dat ik zo flauw ging vallen!
“Kijk eens,” zei Mel en schoof een grote doos onder mama's bed vandaan. Ze haalde de deksel er vanaf en tientallen paren dure schoenen staarden ons aan.
“Net ontdekt, toen jij in je kamer was. Vlak voordat ik die griezel zag,” mompelde Mel en kromp even in elkaar.
Ze greep een rood paar hoge hakken en schoof haar voeten erin. Ik floot bewonderend, ze leek wel negentien in plaats van zestien.
“Hmm.” Ze pakte een paar zwarte simpele hakken met een roosje op de hak.
“Perfect, pas ze eens, de mijne zitten als gegoten!”
Ik schoof aarzelend mijn voeten erin en wankelde door de kamer. Mel pakte nog net op tijd mijn schouders beet voordat ik mijn enkel verzwikte.
“Heb je niks lagers?” mopperde ik.
“Welnee, zeur niet zo, ze staan je geweldig!” Ze draaide me om naar de lange hangspiegel en ik zag dat ik er inderdaad geweldig uitzag. Mijn haar zat alleen een beetje door de war. Mel en ik leken net twee fotomodellen, alhoewel Mel's blonde sluike haar en haar blauwe ogen toch meer opvielen dan mijn dikke kastanjebruine haar en bruin-groene ogen.
“Nog even je haar doen,” zei Mel lachend, en ze strekte haar hand uit om mijn haar nog meer door de war te schoppen, maar liet haar hand snel weer langs haar zij vallen.
“Ik weet zeker dat Milou jou nooit kan overtreffen,” zei ik knipogend.
STORY. Hello daddy! Hello mom! Im your ch ch ch ch ch ch cherry bomb!
-
Daniël
- Platinum Member
- Berichten: 3711
- Lid geworden op: 21-02-2010 23:08
- waardoor ik overigens ook bloedrode lippen van kreeg > 'door' moet weg
- de föhn, uit mijn kast, tevoorschijn > komma's zijn hier niet echt nodig
- maar mijn adem stokte wanneer ik een oorverdovende gil hoorde > 'wanneer' moet 'toen' zijn. En een oorverdovende gil... kan natuurlijk. Maar een gil associeer ik altijd met 'afgrijselijk' of 'angstaanjagend' of iets dergelijks. Eigenlijk nooit 'oorverdovend', kan ook aan mij liggen
- “Verander niet van onderwerp Saar,” ze draaide zich naar me om en zette haar handen in haar zij, “ik weet wat ik gezien heb.” > “Verander niet van onderwerp Saar.” Ze draaide zich naar me om en zette haar handen in haar zij. “Ik weet wat ik gezien heb.”
- Mel knikte aarzelend en haar gedachten waren alweer ergens anders > 'waren alweer ergens anders'. Eerst beschrijf je hoe ze er van overtuigd is dat ze iets gezien heeft en het ziet er naar uit dat ze banger is dan normaal bang. Het is een ongebruikelijke situatie voor Mel. Daarom zou ik niet 'alweer' zetten, maar juist 'en haar gedachten begonnen langzaam ergens anders naartoe te glijden' of iets dergelijks. Als je begrijpt wat ik bedoel
- het is hetzelfde jurkje als de mijne alleen in het roze > alleen in, is een beetje spreektaal achtig: 'maar dan in' zou ik ervan maken.
- dat ik geen adem meer kan nemen > het is 'ademhalen'.
- “Hmm,” Ze pakte > “Hmm.” Ze pakte
- Ze draaide me om naar de lange hangspiegel en ik zag dat ik er inderdaad geweldig. > uitzag?
- “Ik weet zeker dat Milou jouw nooit kan overtreffen,” > jou zonder w want het is geen bezittelijk voornaamwoord hier.
Nog één laatste opmerking: Soms schrijf je een gesproken zin en na de afsluitende aanhalingstekens 'zei ze' en dan bijvoorbeeld nog een zin die je eraan plakt met 'en'. Bijvoorbeeld hier: “Nog even je haar doen,” zei Mel lachend en strekte haar hand uit om mijn haar nog meer door de war te schoppen ... Het kinkt beter denk ik om na 'en' toch weer 'ze' te schrijven. En eventueel een komma na 'lachend', dat mag hier wel.
Door die gil in het begin en dat 'gezicht' blijft het hele stuk spannend omdat je als lezer in je achterhoofd houdt dat er opeens iemand het huis binnen kan dringen of zo. Dat heb je knap gedaan
- de föhn, uit mijn kast, tevoorschijn > komma's zijn hier niet echt nodig
- maar mijn adem stokte wanneer ik een oorverdovende gil hoorde > 'wanneer' moet 'toen' zijn. En een oorverdovende gil... kan natuurlijk. Maar een gil associeer ik altijd met 'afgrijselijk' of 'angstaanjagend' of iets dergelijks. Eigenlijk nooit 'oorverdovend', kan ook aan mij liggen
- “Verander niet van onderwerp Saar,” ze draaide zich naar me om en zette haar handen in haar zij, “ik weet wat ik gezien heb.” > “Verander niet van onderwerp Saar.” Ze draaide zich naar me om en zette haar handen in haar zij. “Ik weet wat ik gezien heb.”
- Mel knikte aarzelend en haar gedachten waren alweer ergens anders > 'waren alweer ergens anders'. Eerst beschrijf je hoe ze er van overtuigd is dat ze iets gezien heeft en het ziet er naar uit dat ze banger is dan normaal bang. Het is een ongebruikelijke situatie voor Mel. Daarom zou ik niet 'alweer' zetten, maar juist 'en haar gedachten begonnen langzaam ergens anders naartoe te glijden' of iets dergelijks. Als je begrijpt wat ik bedoel
- het is hetzelfde jurkje als de mijne alleen in het roze > alleen in, is een beetje spreektaal achtig: 'maar dan in' zou ik ervan maken.
- dat ik geen adem meer kan nemen > het is 'ademhalen'.
- “Hmm,” Ze pakte > “Hmm.” Ze pakte
- Ze draaide me om naar de lange hangspiegel en ik zag dat ik er inderdaad geweldig. > uitzag?
- “Ik weet zeker dat Milou jouw nooit kan overtreffen,” > jou zonder w want het is geen bezittelijk voornaamwoord hier.
Nog één laatste opmerking: Soms schrijf je een gesproken zin en na de afsluitende aanhalingstekens 'zei ze' en dan bijvoorbeeld nog een zin die je eraan plakt met 'en'. Bijvoorbeeld hier: “Nog even je haar doen,” zei Mel lachend en strekte haar hand uit om mijn haar nog meer door de war te schoppen ... Het kinkt beter denk ik om na 'en' toch weer 'ze' te schrijven. En eventueel een komma na 'lachend', dat mag hier wel.
Door die gil in het begin en dat 'gezicht' blijft het hele stuk spannend omdat je als lezer in je achterhoofd houdt dat er opeens iemand het huis binnen kan dringen of zo. Dat heb je knap gedaan
Hoe de Wereld Scheurde en Wat Erna Gebeurde Verhalen uit de oudste tijden
-
Melona
- Admin
- Berichten: 2311
- Lid geworden op: 15-11-2009 22:38
- precies hetzelfde jurkje als die Mel aangetrokken had
> dat jurkje, niet die jurkje, dus "hetzelfde jurkje als dat Mel aangetrokken had", misschien nog een 'wat' ertussen? "hetzelfde jurkje als dat wat Mel aangetrokken had", maar dan rijmt er wel veel in dezelfde zin :')
- mannen keken altijd naar haar om en haar lichtbruine golvende haar wanneer we door het winkelcentrum liepen.
> "mannen keken altijd naar haar en haar lichtbruine golvende haar om wanneer..." OF "om naar haar", anders lijkt het alsof 'haar lichtbruine golvende haar' daar niets mee te maken heeft en in een aparte deelzin staat, maar dat is niet zo :]
verder vind ik het trouwens vreemd dat de hoofdpersoon niet twijfelt of ze deze dure kleding wel mag lenen van haar moeder :3
> dat jurkje, niet die jurkje, dus "hetzelfde jurkje als dat Mel aangetrokken had", misschien nog een 'wat' ertussen? "hetzelfde jurkje als dat wat Mel aangetrokken had", maar dan rijmt er wel veel in dezelfde zin :')
- mannen keken altijd naar haar om en haar lichtbruine golvende haar wanneer we door het winkelcentrum liepen.
> "mannen keken altijd naar haar en haar lichtbruine golvende haar om wanneer..." OF "om naar haar", anders lijkt het alsof 'haar lichtbruine golvende haar' daar niets mee te maken heeft en in een aparte deelzin staat, maar dat is niet zo :]
verder vind ik het trouwens vreemd dat de hoofdpersoon niet twijfelt of ze deze dure kleding wel mag lenen van haar moeder :3
I became insane, with long intervals of horrible sanity.
-
Manonsel
- Bronze Member
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 02-03-2010 16:07
Dank u!Melona schreef:- precies hetzelfde jurkje als die Mel aangetrokken had
> dat jurkje, niet die jurkje, dus "hetzelfde jurkje als dat Mel aangetrokken had", misschien nog een 'wat' ertussen? "hetzelfde jurkje als dat wat Mel aangetrokken had", maar dan rijmt er wel veel in dezelfde zin :')
- mannen keken altijd naar haar om en haar lichtbruine golvende haar wanneer we door het winkelcentrum liepen.
> "mannen keken altijd naar haar en haar lichtbruine golvende haar om wanneer..." OF "om naar haar", anders lijkt het alsof 'haar lichtbruine golvende haar' daar niets mee te maken heeft en in een aparte deelzin staat, maar dat is niet zo :]
verder vind ik het trouwens vreemd dat de hoofdpersoon niet twijfelt of ze deze dure kleding wel mag lenen van haar moeder :3
En ja, dat of ze het wel/niet mag lenen komt in de verdere stukjes, ben nu alleen een beetje te lui om een nieuw stukje te posten. :')
STORY. Hello daddy! Hello mom! Im your ch ch ch ch ch ch cherry bomb!
-
Manonsel
- Bronze Member
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 02-03-2010 16:07
Mel draaide zich peinzend om en mompelde wat onverstaanbaars. Toen leek ze zich weer te herstellen en keek nieuwsgierig de kamer rond: naar het grote bed van mijn moeder waar de sprei op lag; de klamboe die aan het plafond hing en gracieus op het bed viel; de half-geopende schuifdeuren van de kledingkast van mama waar Mel inmiddels alle jurkjes weer in had gehangen; de donkere, oceaanblauw gesausde muren met hier en daar een bescheiden schilderijtje en fotolijstjes met glimlachende gezichten die elegant in de camera keken.
“Ik mis iets,” mompelde ze.
“Ik ook, kom op Mel, mijn haar is een disaster.” Ik plukte wat aan mijn bruine lokken die slap om mijn kaken hingen. Mijn pony plakte aan mijn voorhoofd en ik twijfelde nog steeds over mijn extraverte outfit. Ik herkende het slanke meisje in de spiegel helemaal niet, met het sexy korte jurkje en de bleke sleutelbenen. Ik beet op mijn lip en proefde een zoet smaakje, waarschijnlijk mijn lippenstift.
“Sieraden, dat is het!” zei Mel, nog steeds niet helemaal zeker van wat ze zei. “En parfum.”
“Mel, je gaat toch niet de sieraden van mijn moeder gebruiken hè? En de parfum flesjes? Ze weet het zelfs wanneer er één druppeltje uit is verdwenen!”
Ik liet me op het bed van mijn moeder vallen, maar stond snel op en streek de sprei weer glad voordat er kreukels zouden ontstaan die te veel zouden opvallen. Mama wist het altijd meteen als ik in haar slaapkamer had zitten neuzen of aan iets had gezeten. Dat was ook de reden dat ik in geen jaren meer op mijn moeders kamer was geweest. Ik snapte eigenlijk niet wat me bezielde; waarom had ik Mel alle jurken overhoop laten gooien, make-up laten pakken en waarom hield ik haar niet tegen terwijl ze in het sieradenkistje op mams make-up bureau ging vissen?
“Wauw!”
Mel hield me een glanzende parelketting voor. Ik schudde heftig mijn hoofd, liep wankel op haar af en greep het kettinkje uit haar handen.
“Van deze blijf je af Mel, die heeft mijn moeder van oma gekregen,” zei ik schor, niet gedacht aan het schrapen van mijn keel.
“O sorry, dat wist ik niet,” mompelde ze beschaamd, en snel streek ze met haar vingertoppen over mijn arm.
Ik knikte vlug en wreef over de parelmoerkleurige pareltjes die aan de ketting bungelden. Snel stopte ik het ding terug waar het thuishoorde.
“Dit dan.” Mel hield me twee glanzende oorbellen voor: zilveren roosjes, ingelegd met diamantjes. Ik vroeg me even af of het nep diamanten waren, maar aangezien mijn moeder alleen maar leek af te schuwen van alles wat nep was - behalve nep-bont dan - schudde ik de gedachte met een grijns weg.
“Perfect voor jou, vind je niet?” zei Mel glimlachend en perste de zilveren staafjes in mijn oren. Ik slaakte een zachte gil toen ze een bijna-dichtgegroeid gaatje doorprikte.
Ze graaide verder door het sieradenkistje terwijl ik de achterkanten van mijn oorbellen vast zette. Ze haalde twee kleine diamantjes tevoorschijn. Ik herkende ze meteen: papa's huwelijkscadeau van vorig jaar.
“O mijn god...” mompelde ze verbluft en wreef bewonderend over de glinsterende diamantjes. “Mag ik?” smeekte ze en zette een pruilmond op.
Ik dacht diep na: mam kwam pas morgenochtend thuis en tegen die tijd waren we toch al lang weer terug. Ik liet mijn hoofd even hangen, wat kon het mij ook schelen? Mama droeg die dingen toch nooit. Met een glimlach knikte ik en ik hoopte dat Mel de aarzeling die in mijn ogen glinsterde niet zag.
“Dank je, dank je, dank je!” gilde Mel en vloog me om mijn nek. Snel stak ze de diamantjes in haar oren en greep nog een paar grote ronde ring-oorbellen die ze in haar tweede gaatjes schoof. Ze zag er geweldig uit, zag ik toen ik haar opnam en ze rondjes draaide.
“Oké, waar is je moeders parfum?” Dit was zo'n vraag van Mel waar ze eigenlijk geen antwoord op verwachtte. Ze klapte het sieradenkistje dicht en begon onmiddelijk in een ander doosje te kijken.
“Hiero,” mompelde ik glimlachend, een beetje met tegenzin. Ik hoopte dat mam niks merkte. Ik tikte met de voorkant van mijn hak tegen een crêpe-kleurige doos onder mams bed. Mel hurkte enthousiast neer, schoof de doos naar voren en klikte hem met glinsterende ogen open. Tientallen glanzende flesjes met neutrale en gekleurde middeltjes glinsterden ons tegemoet.
“I'm in heaven,” zei Mel smachtend. Ik werd duizelig van alle vreemde Franse woordjes die zorgvuldig aangebracht waren op de flesjes en probeerde overeind te blijven op mijn hoge hakken.
“Ik mis iets,” mompelde ze.
“Ik ook, kom op Mel, mijn haar is een disaster.” Ik plukte wat aan mijn bruine lokken die slap om mijn kaken hingen. Mijn pony plakte aan mijn voorhoofd en ik twijfelde nog steeds over mijn extraverte outfit. Ik herkende het slanke meisje in de spiegel helemaal niet, met het sexy korte jurkje en de bleke sleutelbenen. Ik beet op mijn lip en proefde een zoet smaakje, waarschijnlijk mijn lippenstift.
“Sieraden, dat is het!” zei Mel, nog steeds niet helemaal zeker van wat ze zei. “En parfum.”
“Mel, je gaat toch niet de sieraden van mijn moeder gebruiken hè? En de parfum flesjes? Ze weet het zelfs wanneer er één druppeltje uit is verdwenen!”
Ik liet me op het bed van mijn moeder vallen, maar stond snel op en streek de sprei weer glad voordat er kreukels zouden ontstaan die te veel zouden opvallen. Mama wist het altijd meteen als ik in haar slaapkamer had zitten neuzen of aan iets had gezeten. Dat was ook de reden dat ik in geen jaren meer op mijn moeders kamer was geweest. Ik snapte eigenlijk niet wat me bezielde; waarom had ik Mel alle jurken overhoop laten gooien, make-up laten pakken en waarom hield ik haar niet tegen terwijl ze in het sieradenkistje op mams make-up bureau ging vissen?
“Wauw!”
Mel hield me een glanzende parelketting voor. Ik schudde heftig mijn hoofd, liep wankel op haar af en greep het kettinkje uit haar handen.
“Van deze blijf je af Mel, die heeft mijn moeder van oma gekregen,” zei ik schor, niet gedacht aan het schrapen van mijn keel.
“O sorry, dat wist ik niet,” mompelde ze beschaamd, en snel streek ze met haar vingertoppen over mijn arm.
Ik knikte vlug en wreef over de parelmoerkleurige pareltjes die aan de ketting bungelden. Snel stopte ik het ding terug waar het thuishoorde.
“Dit dan.” Mel hield me twee glanzende oorbellen voor: zilveren roosjes, ingelegd met diamantjes. Ik vroeg me even af of het nep diamanten waren, maar aangezien mijn moeder alleen maar leek af te schuwen van alles wat nep was - behalve nep-bont dan - schudde ik de gedachte met een grijns weg.
“Perfect voor jou, vind je niet?” zei Mel glimlachend en perste de zilveren staafjes in mijn oren. Ik slaakte een zachte gil toen ze een bijna-dichtgegroeid gaatje doorprikte.
Ze graaide verder door het sieradenkistje terwijl ik de achterkanten van mijn oorbellen vast zette. Ze haalde twee kleine diamantjes tevoorschijn. Ik herkende ze meteen: papa's huwelijkscadeau van vorig jaar.
“O mijn god...” mompelde ze verbluft en wreef bewonderend over de glinsterende diamantjes. “Mag ik?” smeekte ze en zette een pruilmond op.
Ik dacht diep na: mam kwam pas morgenochtend thuis en tegen die tijd waren we toch al lang weer terug. Ik liet mijn hoofd even hangen, wat kon het mij ook schelen? Mama droeg die dingen toch nooit. Met een glimlach knikte ik en ik hoopte dat Mel de aarzeling die in mijn ogen glinsterde niet zag.
“Dank je, dank je, dank je!” gilde Mel en vloog me om mijn nek. Snel stak ze de diamantjes in haar oren en greep nog een paar grote ronde ring-oorbellen die ze in haar tweede gaatjes schoof. Ze zag er geweldig uit, zag ik toen ik haar opnam en ze rondjes draaide.
“Oké, waar is je moeders parfum?” Dit was zo'n vraag van Mel waar ze eigenlijk geen antwoord op verwachtte. Ze klapte het sieradenkistje dicht en begon onmiddelijk in een ander doosje te kijken.
“Hiero,” mompelde ik glimlachend, een beetje met tegenzin. Ik hoopte dat mam niks merkte. Ik tikte met de voorkant van mijn hak tegen een crêpe-kleurige doos onder mams bed. Mel hurkte enthousiast neer, schoof de doos naar voren en klikte hem met glinsterende ogen open. Tientallen glanzende flesjes met neutrale en gekleurde middeltjes glinsterden ons tegemoet.
“I'm in heaven,” zei Mel smachtend. Ik werd duizelig van alle vreemde Franse woordjes die zorgvuldig aangebracht waren op de flesjes en probeerde overeind te blijven op mijn hoge hakken.
STORY. Hello daddy! Hello mom! Im your ch ch ch ch ch ch cherry bomb!