Twistory - Nighttide.

[Robin]

Ik kan je zo niet bijhouden

“Angela sprong de treden af en haar ogen puilden uit, ik had het vermoeden dat ze zo uit haar oogkassen konden rollen.” -> “vermoeden” wordt doorgaans niet gebruikt bij figuurlijk taalgebruik. “gevoel” oid past hier misschien beter.

[Manonsel]

Oké, thanks.
Maar wat kan je niet zo goed bijhouden, het verhaal of de verhaallijn? Wat er allemaal gebeurt zeg maar?

[Melona]

^ Ik denk het aantal keer dat je post :') Nu is het lastiger om op oude stukjes te reageren :>

Maar toch, van het voorlaatste stukje:
- Ze keken me beide aan alsof we elkaar in geen jaren meer gezien hadden
> In geval van personen is het meestal 'beiden', behalve als er een zelfstandig naamwoord achter staat dat wijst naar desbetreffende personen (bv. beide vriendinnen) http://www.onzetaal.nl/advies/beide.php moet je dat maar even voor doorlezen omdat het soms wel en soms niet zo is :')

Laatste stukje:
- Thuis doe ik studeren met Angela, zoals vandaag.
> Wat een lelijke zin, sorry xD "Thuis studeer ik met Angela, zoals vandaag." vind ik al een stuk beter :>
- Vrijdag, Maandag
> In het Nederlands moeten (gewone) dagen zonder hoofdletter

[Robin]

Melona heeft het goed.

[Manonsel]

@Melona+Robin: o, oké, betekent dat dat ik langzamer moet gaan? :/
@Melona: bij vrijdag, maandag etc doet word bij mij vanzelf een hoofdletter... dus ik zou het niet weten.
-------------
‘Verdomme Bella, zo moet je dus absoluut niet denken hè!’ Ik schrok van Angela’s kwade toon. Ze keek me met een gepijnigde frons aan en haar bruine ogen priemden in de mijne. ‘Dat is niet waar.’
Ik slaakte een diepe zucht. Het was wel waar, en dat had ik altijd al geweten. Edward was prachtig, mooi, slim. Ik was het tegenovergestelde, ik was gewoon… gewoon, een normaal mens. Ik was niet buitengewoon mooi, misschien rook ik wel lekker, maar wat heb je nou aan een heerlijk parfumextract als de buitenkant niet compleet is? Niemand zou een parfum kopen met een verrot, lelijke sculptuur eromheen, niemand zou het zelfs aan durven te raken of eraan te ruiken. Oké, misschien was dit wel een vreemde vergelijking, maar toch.
‘Bella, kijk me aan.’ De plotselinge woede was weggeëbd uit Angela’s stem en veranderd in een pijnlijk gefluister. Ik moest haar wel aankijken.
‘Ik weet het, je hebt gelijk,’ loog ik zacht. Angela keek naar mijn pols die ze in een stevige greep vasthield. Ze verslapte haar gefantaseerde handboei en wreef met haar wijsvinger over de schakelarmband.
‘Ik kan niet geloven dat Edward niet meer van je houdt,’ zei ze vlak. Ik beet op mijn lip en haalde voorzichtig mijn hand uit die van haar. ‘Hoe hij altijd naar je keek, hoe hij je hand vasthield, hoe hij je beschermde. Nee, ik geloof je niet. Er is meer dan dat aan de hand.’
Ik liet mijn kaken op elkaar vallen en keek haar met bange ogen aan. Hoe deed ze dit toch? Als ze niet zo’n roze huid en ingevallen gezichtje had, dan had ik gedacht dat ze een vampier was die kon aanvoelen dat er iets niet klopte.
‘Ik wil het er niet meer over hebben,’ fluisterde ik. Mijn stem barstte nog nét niet op het eind. Angela zuchtte en liet zich verslagen onderuit in haar stoel zakken.
‘Dus,’ mompelde ze teleurgesteld. ‘Wil je alle roddels horen die je hebt gemist in de afgelopen zes maanden?’
Ik grinnikte. ‘Doe je best maar, al betwijfel ik het wel of je het net zo goed kunt vertellen als Jessica.’ Angela lachte nu ook.
Blijkbaar was in de tijd dat ik weg was geweest niet zo heel veel veranderd in Forks. Bijna al mijn schoolvrienden waren naar de universiteit gegaan. Ben was nog steeds in Seattle en Angela was bezorgd om hem.
Mike was ook naar Seattle gegaan, Conner en Tyler zaten bij Jess in Californië. Jessica was teruggekomen omdat ze het maar niets vond dat de jongens daar haar nauwelijks aandacht hadden gegeven en dat er een groepje bestond met ‘populaire meiden’ waar Jess niet bij hoorde. Dus nu zat Angela elke middag met haar opgescheept, van Dinsdag tot en met Vrijdag, wanneer Jessica om drie uur naar Port Angeles vertrok. Ze werkte met plezier in de kapperszaak van haar tante en was ook zeker van plan later dat vak te beoefenen. Ze had Angela een keer aangeboden om haar haren te knippen, maar Angela wilde liever niet het proefkonijn van Jess zijn. Ik en Angela moesten lachen.

[Melona]

De laatste alinea is een beetje overbodig omdat je dat eerder ook al hebt verteld, wat Jess doet

[Manonsel]

De laatste alinea is een beetje uitgebreider beschreven over Jess, omdat je eerst alleen wist dat ze bij Angela studeerde en in Port Angeles stage liep. (:

[Robin]

• “dan had ik gedacht dat ze een vampier was die kon aanvoelen dat er iets niet klopte.” -> Ten eerste klinkt dit een beetje vreemd, het voelt een beetje dubbelop. Ten tweede: mensen kunnen toch ook gewoon dat soort dingen aanvullen? (Gewone mensen tenminste...)
• “Dinsdag tot en met Vrijdag,” -> Alweer, geen hoofdletters.[/list:u]

[Manonsel]

Dat had ik geschreven omdat de vampiers in Twilight meestal een speciale gave hebben. Edward die kon iedereens gedachte lezen bijv. (behalve die van Bella btw) en zijn zus Alice kon in de toekomst kijken en kreeg visioenen (zo kon alleen niet in de toekomst van de weerwolven kijken, dus bijv. als iemand of Bella in contact/bij weerwolven was, kon Alice nergens een beeld van krijgen).
En over die hoofdletters bij dagen, alweer; Word doet automatisch een hoofdletter bij mij? But I'll change it anyway.
-------------
‘En Lauren, hoe gaat het met haar?’ vroeg ik eigenlijk met tegenzin, maar desondanks was ik nieuwsgierig naar wat er met haar was gebeurd. Lauren had mij eigenlijk nooit gemogen, voornamelijk in het begin omdat ze dacht dat Tyler en ik naar het bal zouden gaan, waar niks van waar was. Maar zelfs daarna mocht ze me niet en in het examenjaar was onze vriendengroep zelfs opgesplitst naar ‘goed’ en ‘kwaad’. De ‘goede’ kant, waren Angela, Ben, Mike, Edward, Alice en ik. De ‘slechte’ kant waren Jess, Lauren en de rest waarmee zij mee omgingen. ‘Je hebt niks over haar gezegd en een mogelijke universiteit.’
Angela zuchtte even. ‘Tsja, Lauren…’
Ik trok mijn wenkbrauwen op. ‘Is het zo erg?’ Ik giechelde.
‘Ze is niet naar de universiteit gegaan. Ze werkt in het eetcafé waar Jess en ik altijd studeren ‘s middags. Ze heeft niet echt meer contact met ons…’ Angela leek diep in gedachten te zijn verzonken en ik vroeg me verbaasd af waarom ze zo ernstig over haar sprak. Alsof ze ten schande was of zoiets dergelijks.
‘Wat bedoel je?’ vroeg ik nieuwsgierig. ‘Wat bedoel je met dat ze geen contact meer met jullie heeft?’
Angela keek me met getuite lippen aan. ‘Ze rookt, ze drinkt. Ze wilt weg uit Forks, maar haar ouders houden haar hier omdat ze bang zijn dat ze de verkeerde weg in slaat.’
Ik keek met grote ogen naar Angela. Lauren, drinken, roken, het verkeerde pad op gaan? Ik had Lauren net zo min gemogen als zij mij altijd had gemogen, maar dit vond ik toch wel triest.
‘Wat sneu voor haar,’ mompelde ik en beet op mijn lip.
Angela knikte. ‘Ja, daar heb je wel gelijk in.’ Toen herstelde ze zich en richtte haar ogen op mij. Haar mond krulde weer op. ‘Maar goed. Wil je horen wat ik aan het doen ben?’
Ik glimlachte. ‘Graag, vertel me alles.’
Angela begon rustig te ratelen, maar niet op een vervelende manier als Jessica kon. Ik hoefde mezelf niet af en toe aan te sturen om ‘o’ en ‘ja’ te zeggen. Ik luisterde écht met interesse naar Angela. Ze studeerde via het internet en liep af en toe stage bij een dierenarts in Port Angeles. Ze wilde graag studeren voor dierenartsassistente, maar haar droom was om zelf dierenarts te worden. Ze klaagde af en toe over hoe biologie haar een beetje de strot uit kwam en ik grinnikte instemmend mee, maar ze had dat er wel voor over.
‘Hoe gaat het met Ben?’ floepte ik eruit toen ze haar verhaal klaar had. Ik vond mijn vraag eigenlijk niet zo erg, maar het enige wat Angela over Ben losgelaten had, was dat hij nog in Seattle studeerde, en dat maakte me achterdochtig.

[Daniël]

@twee na laatste stukje:
- Jessica stemde hevig mee > dat klinkt nog al vreemd

@laatste stukje:
- De ‘slechte’ kant waren Jess, Lauren en de rest waarmee zij mee omgingen > waarmee zij omgingen [of] waar zij mee omgingen (niet twee keer 'mee' in elk geval)
- Ze wilt weg uit Forks > Ze wil weg