Twistory - Nighttide.

[Daniël]

- Wat is het roedel?

Voor de rest niks hoeven verbeteren. Heerlijk

[Manonsel]

- Wat is het roedel?

Voor de rest niks hoeven verbeteren. Heerlijk

Dat is een groep wolven. Wist je dat niet? ;p

[Daniël]

Jawel, dat dacht ik wel, maar ik dacht dat het 'de roedel wolven' was

[Manonsel]

De motor kwam brullend tot leven en ik voelde mijn mondhoeken opkrullen.
Ik keerde de auto en reed de oprit van het witte huis af, ik was wel zo slim om niet langs Jacobs huis te rijden: ten eerste zou hij het geluid van de motor herkennen en ten tweede wilde ik wachten om hem morgen te verassen.
‘s Avonds zaten Charlie en ik in de keuken te eten. Hij was een halfuurtje geleden thuisgekomen en we zaten zwijgend aan tafel, zoals we vroeger ook vaak hadden gedaan.
Ik vond het aangenaam om Charlies tevreden uitdrukking op zijn gezicht te zien liggen.
Toen ik mijn bord leeg had en naar de keuken liep om hem af te wassen begon Charlie plotseling te praten: ‘Zeg Bells, je wilt Jacob ook graag weer zien zeker?’ Ik keek verbaasd op. ‘Je weet wel, Jacob Black.’
Ik kon niet lachen om zijn grapje en kwam weer aan de keukentafel zitten. ‘Natuurlijk.’
Dat was vanzelfsprekend en dat wist Charlie ook, hier zat iets achter.
‘Nou,’ Charlie aarzelde terwijl hij met zijn vork in een slablaadje prikte. ‘Misschien is er iets wat ik je moet vertellen.’
Ik keek hem wantrouwig en met samengeknepen ogen aan en lette behoedzaam op zijn bewegingen. Hij nam snel een slok van zijn biertje toen hij me zag kijken.
‘Wat moet ik weten?’ vroeg ik met een vlakke stem.
Charlie nam zijn laatste hap en speelde met zijn mes. Toen stond hij zwijgend op en legde zijn bord en bestek in de afwas.
Ik wachtte geduldig terwijl hij zorgvuldig alles schoon schrobde.
Toen hij het niet langer uit kon stellen en de kraan dichtdraaide, draaide hij zich om en leunde met zijn handpalmen op het aanrecht.
‘Je weet dat Jake altijd erg dol op je is geweest,’ beaamde Charlie terwijl hij me aankeek vanuit zijn ooghoeken.

[Manonsel]

Jawel, dat dacht ik wel, maar ik dacht dat het 'de roedel wolven' was

Ik dacht het, want het is toch ook niet: 'die roedel', maar 'dat roedel'? Of moet het lidwoord verwijzen naar wolven? Want dan zou het idd 'de' zijn, maar in de zin stond geen wolven erachter...

[Daniël]

- ‘s Avonds zaten Charlie en ik in de keuken te eten. Hij was een halfuurtje geleden thuisgekomen en we zaten zwijgend aan tafel, zoals we vroeger ook vaak hadden gedaan. > Ergens in het vorige stuk schrijf je dat Charlie zegt als hij weggaat: 'Tot morgen'. Maar hij is dezelfde dag dus al weer thuis. Of is het al morgen en zit ik nou gewoon niet op te letten?
- ‘Nou,’ Charlie aarzelde terwijl hij ... > ‘Nou...’ Charlie aarzelde

Edit: Ik dacht ook dat het 'die roedel' was, maar het is nou niet echt een woord dat ik vaak gebruik en als jij het in die boeken bent tegen gekomen dan zal het wel goed zijn. Anders moet je het even opzoeken in een (online) woordenboek.

[Manonsel]

@Daniël: ik zoek het wel een keer op, en inderdaad, hij zou morgen pas komen, maar ik heb het even naar 'vanavond' veranderd. ;')
--------------
‘Ik ook op hem,’ zei ik resoluut en vouwde mijn armen in elkaar.
‘En er is een half jaar voorbij gegaan Bells, dan gebeurt er wel veel hè?’ Ik dacht terug aan toen ik in de trein had gezeten. Hoeveel kon er nou veranderen in een half jaar? had ik gedacht. Blijkbaar was Charlie het hier niet mee eens.
‘Dat weet ik,’ loog ik. Ik liet mijn ogen neervallen en haakte mijn vingers in elkaar.
‘Jacob heeft er een hele tijd mee gezeten, dat je vertrokken was, bedoel ik,’ zei Charlie voorzichtig. ‘Dat merkte iedereen wel zo‘n beetje.’
Ik knikte en voelde me schuldig, ik had Jacob in de steek gelaten en dat had hem pijn gedaan. Ik hoopte dat ik het morgen goed kon maken.
‘Bella, je moet weten dat er een nieuw… meisje in Jacobs leven is gekomen.’ Met een schok keek ik op. Mijn mond hing open van verbazing en beschaamd klapte ik hem dicht. Er was een nieuw meisje in Jacobs leven? Een siddering ging over mijn ruggengraat en ik voelde hoe mijn hart sneller begon te kloppen.
‘Bella,’ Charlie slaakte een diepe zucht en fronste zijn donkere wenkbrauwen. ‘Je bent toch niet voor hém teruggekomen hè?’
Ik knipperde met mijn ogen, beet op mijn tong en keek Charlie vanuit mijn ooghoeken aan. ‘Natuurlijk niet, hoe kom je daar nou bij?’
Charlie slaakte een opgeluchte zucht. ‘Daar ben ik blij om, ik was al bang. Maar je weet toch wel dat Jacob je op een gegeven moment ook los moest laten, hij moest tot het beseffen komen dat jij… van Edward hield en dat hij geen kans meer maakte.’
Ik slikte krampachtig, het brok in mijn keel dat ik eerder die middag had gevoeld was weer teruggekomen. Ik knikte verdwaasd met mijn hoofd.
‘Hij is erg gelukkig met haar.’ Het leek wel alsof Charlie probeerde Jacob te verdedigen. Als hij hier niet snel mee ophield was ik bang dat ik ter plekke neer zou storten.
‘Fijn.’ Het woord kwam schor uit mijn keel en het was goed dat ik voor één woord had gekozen: bij nog een woord was mijn stem zeker weten overgeslagen.
Na dat zeer ongemakkelijke gesprek ben ik snel naar boven gelopen, sloeg hard met de deur zodat Charlie zeker wist dat ik in mijn slaapkamer was en deed geen moeite om mijn kleding bij het uittrekken netjes op te vouwen. Ik sprong in een strak, kort zwart broekje en wurmde me in een wit hemdje. Ik lette niet echt op mijn bewegingen, waardoor ik bijna over een schoen struikelde en op de grond neer smakte. Ik kon me nog net opvangen aan het voeteneind van mijn bed.
In bed lag ik maar te woelen en te draaien. Jacob bleef maar in mijn hoofd rondspoken. Charlie had gezegd dat er een nieuw meisje in zijn leven was. Natuurlijk was ik blij voor Jake, dacht ik… ik wist niet meer zo goed of het wel een goed plan was om morgen bij de Blacks langs te gaan. Ik wilde het nieuwe patroon in Jacobs leven niet verstoren door onaangekondigd aan te komen zetten.
Uiteindelijk viel ik na veel gepieker in een rusteloze slaap.

[Daniël]

- ‘Bella,’ Charlie slaakte een diepe zucht > ‘Bella.’ Charlie slaakte een diepe zucht ...
- Charlie slaakte een opgeluchte zucht > Charlie slaakte opgelucht een zucht (kan ook, is misschien beter)
- hij moest tot het beseffen komen dat jij > Is het niet: tot het besef komen?
- het brok in mijn keel > het is wel echt: de brok in mijn keel
- Je moet me even helpen: zijn Jake en Jacob dezelfde persoon?

Om de een of andere reden moet ik toegeven dat het zelfs voor mij interessant begint te worden

[Melona]

• http://www.woorden.org/woord/roedel zegt 'het'
• http://nl.wikipedia.org/wiki/Roedel gebruikt 'de' én 'het', maar vaker 'de'
• Van Dale Engels woordenboek wat we op de computer hebben zegt ook 'het' (Nederlandse werkt niet, en hij geeft ook het Nederlandse lidwoord in 't Engelse woordenboek dus zal wel kloppen)
• Ster woordenboek uit de kast hier geeft geen lidwoord maar wel mannelijk én vrouwelijk, maar daar heb je niet zo veel aan.
• Google heeft meer hits op 'de roedel' dan op 'het roedel'[/list:u]
  :')
  ik vind 'de roedel' ook beter klinken, net als veel mensen blijkbaar maar het zal wel officieel 'het' zijn dan ^_^
  
  Opmerking over het een-na-laatste stukje: De laatste twee alinea's begin je allebei met 'Toen ik', is niet erg mooi

[Robin]

Dit gaat allemaal zo snel, ik kan het niet bijhouden.

• Ster woordenboek uit de kast hier geeft geen lidwoord maar wel mannelijk én vrouwelijk, maar daar heb je niet zo veel aan.[/list:u]

waarom niet? Mannelijk en vrouwelijk is toch allebei “de”?