Sigil: De Schutter
-
- Silver Member
- Berichten: 277
- Lid geworden op: 19-11-2009 20:22
Hij had vannacht onrustig gedroomd, dus wilde hij nu zo lang mogelijk uitslapen.
> Moet dat niet zijn, dus nu wilde hij of nu wilde hij dus (?)
zwakke net-wakker-stem
> zou ook iets van 'met slaap doordrongen' of 'slaapdronken' kunnen zijn. Vind dit een beetje vreemd staan
Ze had het al die jaren niets losgelaten
> niet
Hm, ik vind het een beetje loom geschreven als ik eerlijk ben (en dan in de zin van dat je er meer spanning in zou kunnen leggen).
> Moet dat niet zijn, dus nu wilde hij of nu wilde hij dus (?)
zwakke net-wakker-stem
> zou ook iets van 'met slaap doordrongen' of 'slaapdronken' kunnen zijn. Vind dit een beetje vreemd staan
Ze had het al die jaren niets losgelaten
> niet
Hm, ik vind het een beetje loom geschreven als ik eerlijk ben (en dan in de zin van dat je er meer spanning in zou kunnen leggen).
-
- Platinum Member
- Berichten: 2438
- Lid geworden op: 17-03-2010 22:46
Hm, ik weet het niet...xRosesInTheNight schreef:Hij had vannacht onrustig gedroomd, dus wilde hij nu zo lang mogelijk uitslapen.
> Moet dat niet zijn, dus nu wilde hij of nu wilde hij dus (?)
OK.xRosesInTheNight schreef:zwakke net-wakker-stem
> zou ook iets van 'met slaap doordrongen' of 'slaapdronken' kunnen zijn. Vind dit een beetje vreemd staan
Oeps...xRosesInTheNight schreef:Ze had het al die jaren niets losgelaten
> niet
Ja? Ik zal er op letten bij het verbeteren.xRosesInTheNight schreef:Hm, ik vind het een beetje loom geschreven als ik eerlijk ben (en dan in de zin van dat je er meer spanning in zou kunnen leggen).
This silence was much worse than the one before, and this time no-one started clapping.
-
- Platinum Member
- Berichten: 2438
- Lid geworden op: 17-03-2010 22:46
In deze hitte is het lastig om veel te schrijven. Toch zal ik een stukje plaatsen.
#3:
Jasmijn deed haar raam open en stapte naar buiten. Ze stond nu op een smalle rand. Voor haar gaapte de diepte.
“Wat ben je aan het doen?” zei Sem zo hard als kon met een gedempte stem. “Straks val je nog!”
Maar ze leek te weten wat ze moest doen. Jasmijn liep voorzichtig naar de gootpijp en liet zich zakken. Ze sloot haar benen om de pijp heen en klom zo naar beneden.
Sem keek haar stralend aan, nadat ze van de gootpijp afgestapt was. “Kom,” fluisterde hij. “Pak je fiets.”
Ze gingen op weg naar Het Huis.
Ad schrok wakker van plotselinge stemmen. Hij luisterde naar het geluid en besefte dat het Tess en Merijn waren. Dat moest Lieke weten. Hij wachtte tot de tweeling ver genoeg was en kwam uit het bosje tevoorschijn waar hij de nacht had doorgebracht.
Hij was helemaal stijf geworden, maar rende toch zo snel als hij kon naar het huis waar Lieke woonde.
Een dikke kat sloop langs de huizen, naar de rand van het dorp. Daar stond een groot, oud en verlaten huis.
In de tuin stonden vier jonge mensen te wachten.
“Jullie zijn er al,” zei de kat. De mensen tegen wie hij het had, keken om.
“Hallo, Kat,” begroette Tess de kat — hun nieuwe leraar. Ze begonnen het al normaal te vinden dat die kon praten.
“Jullie hebben alles meegenomen?” vroeg Kat.
Tess hield een picknickmand omhoog. “Hierin kunnen we je wel meenemen, lijkt me.”
“En ik heb eten en drinken meegenomen in mijn rugzak,” voegde Sem toe.
“Mooi, mooi,” mompelde Kat, “dan missen we alleen nog het Boek der Sigils. Die ligt nog in de studeerkamer van Faulicius. Oh, en het is ook wel handig om nog een stapel papier en een paar pennen mee te nemen.”
“Lieke, Lieke!”
“Wat is er?”
Een chagrijnige Lieke was achter de deur verschenen; ze deed open.
“Tess en Merijn, ze zijn vertrokken.” Ad was nog iets te stijf om normale zinnen te maken.
Lieke veranderde meteen van houding en vroeg scherp: “Waar zijn ze heen?”
“Weet ik veel,” mompelde Ad. “Ik ben meteen hierheen gekomen.”
“We kunnen ze nog inhalen,” bedacht Lieke. “Ik neem aan dat ze naar Het Huis gaan, of daar in ieder geval langs gaan. Ze hebben daar iets verdachts gedaan en daar gaan ze vandaag weer mee verder. We hebben geen tijd te verliezen. Jij neemt mijn fiets; ik ga bij jou achterop: dat is het snelst.”
#3:
Jasmijn deed haar raam open en stapte naar buiten. Ze stond nu op een smalle rand. Voor haar gaapte de diepte.
“Wat ben je aan het doen?” zei Sem zo hard als kon met een gedempte stem. “Straks val je nog!”
Maar ze leek te weten wat ze moest doen. Jasmijn liep voorzichtig naar de gootpijp en liet zich zakken. Ze sloot haar benen om de pijp heen en klom zo naar beneden.
Sem keek haar stralend aan, nadat ze van de gootpijp afgestapt was. “Kom,” fluisterde hij. “Pak je fiets.”
Ze gingen op weg naar Het Huis.
Ad schrok wakker van plotselinge stemmen. Hij luisterde naar het geluid en besefte dat het Tess en Merijn waren. Dat moest Lieke weten. Hij wachtte tot de tweeling ver genoeg was en kwam uit het bosje tevoorschijn waar hij de nacht had doorgebracht.
Hij was helemaal stijf geworden, maar rende toch zo snel als hij kon naar het huis waar Lieke woonde.
Een dikke kat sloop langs de huizen, naar de rand van het dorp. Daar stond een groot, oud en verlaten huis.
In de tuin stonden vier jonge mensen te wachten.
“Jullie zijn er al,” zei de kat. De mensen tegen wie hij het had, keken om.
“Hallo, Kat,” begroette Tess de kat — hun nieuwe leraar. Ze begonnen het al normaal te vinden dat die kon praten.
“Jullie hebben alles meegenomen?” vroeg Kat.
Tess hield een picknickmand omhoog. “Hierin kunnen we je wel meenemen, lijkt me.”
“En ik heb eten en drinken meegenomen in mijn rugzak,” voegde Sem toe.
“Mooi, mooi,” mompelde Kat, “dan missen we alleen nog het Boek der Sigils. Die ligt nog in de studeerkamer van Faulicius. Oh, en het is ook wel handig om nog een stapel papier en een paar pennen mee te nemen.”
“Lieke, Lieke!”
“Wat is er?”
Een chagrijnige Lieke was achter de deur verschenen; ze deed open.
“Tess en Merijn, ze zijn vertrokken.” Ad was nog iets te stijf om normale zinnen te maken.
Lieke veranderde meteen van houding en vroeg scherp: “Waar zijn ze heen?”
“Weet ik veel,” mompelde Ad. “Ik ben meteen hierheen gekomen.”
“We kunnen ze nog inhalen,” bedacht Lieke. “Ik neem aan dat ze naar Het Huis gaan, of daar in ieder geval langs gaan. Ze hebben daar iets verdachts gedaan en daar gaan ze vandaag weer mee verder. We hebben geen tijd te verliezen. Jij neemt mijn fiets; ik ga bij jou achterop: dat is het snelst.”
This silence was much worse than the one before, and this time no-one started clapping.
-
- Platinum Member
- Berichten: 2438
- Lid geworden op: 17-03-2010 22:46
Ehm, ja, ik denk dat je gelijk hebt. Spellingscontrole rekent het goed ¬_¬Melona schreef:- gootpijp
> regenpijp?
D'oh!Melona schreef:- het Boek der Sigils. Die ligt
> Dat ligt
Is dat goed of slecht?Melona schreef:het gaat weer een beetje snel nu
This silence was much worse than the one before, and this time no-one started clapping.
-
- Admin
- Berichten: 2311
- Lid geworden op: 15-11-2009 22:38
-
- Silver Member
- Berichten: 277
- Lid geworden op: 19-11-2009 20:22
Ik vind het soms een beetje hakkerig geschreven, alsof de zinnen in tweeën zijn gedeeld, en dan bereik je een beetje dat effect waar Lotte op doelt denk ik.
Vind het ook jammer, nog steeds in dat laatste stukje, dat er niet wat meer spanning in zit. Meer gevoelens of meer handelingen worden beschreven. Maar misschien overdrijf ik daar juist beetje te veel in.
Ben wel benieuwd naar de rest van het verhaal!
Vind het ook jammer, nog steeds in dat laatste stukje, dat er niet wat meer spanning in zit. Meer gevoelens of meer handelingen worden beschreven. Maar misschien overdrijf ik daar juist beetje te veel in.
Ben wel benieuwd naar de rest van het verhaal!
-
- Platinum Member
- Berichten: 2438
- Lid geworden op: 17-03-2010 22:46
Hm. Interessant. Ik zal kijken wat ik ermee kan.
Ik zou het graag het warme weer de schuld geven, maar volgens mij is hier belangrijk dat ik nu lang niet zoveel gepland heb als toen ik aan Dysarchos begon. Maar nu begint het langzaam weer te komen, gelukkig.
En, Lotte, begrijp ik het goed dat je bedoelde dat het wel veel detail bescrhijf en er dan vervolgens heel kort bij stil blijft staan?
(666e post! )
Ik zou het graag het warme weer de schuld geven, maar volgens mij is hier belangrijk dat ik nu lang niet zoveel gepland heb als toen ik aan Dysarchos begon. Maar nu begint het langzaam weer te komen, gelukkig.
En, Lotte, begrijp ik het goed dat je bedoelde dat het wel veel detail bescrhijf en er dan vervolgens heel kort bij stil blijft staan?
(666e post! )
This silence was much worse than the one before, and this time no-one started clapping.
-
- Silver Member
- Berichten: 277
- Lid geworden op: 19-11-2009 20:22