Sigil: De Schutter

Robin · Bericht door **Robin** » 23-10-2010 02:56

Als het nuchter nog steeds onlogisch is, zeg je het maar. XD

DaniÃ«l · Bericht door **DaniÃ«l** » 23-10-2010 13:09

Ik heb het nu nog een keer gelezen. Nevermind

Nienke · Bericht door **Nienke** » 23-10-2010 13:37

Daniël was gewoon dronken

(nee hoor grapje (A))
Ik vind het ook allemaal logisch en dat na al meer dan 2 uur biologie leren (met nog nog scheikunde oefeningen en wiskunde oefeningen in het vooruit zicht bah!)

DaniÃ«l · Bericht door **DaniÃ«l** » 23-10-2010 13:41

Oh eh hoera ik heb nu vakantie

Nienke · Bericht door **Nienke** » 23-10-2010 13:45

Daniël.... Verkeerde topic

Robin · Bericht door **Robin** » 24-10-2010 15:47

Als verder niemand commentaar heeft, kan ik net zo goed stukje #12 erop zetten:

Sem ging als eerste klaar staan. Hij voelde nog even of het velletje goed zat, en begon te zwaaien met zijn arm. Het was een pijnlijk moment, Sem worstelde een halve minuut voordat de sigil uit zijn mouw gleed.
“Gaat het bij alle vier zo?” vroeg Alberta scherp.
De anderen knikten. Sem werd een beetje rood, en als katten konden blozen, was de dikke leermeester nu knalrood geweest.
Alberta schudde afkeurend haar hoofd. “Ik zal me er wel weer mee bemoeien,” zei ze, net iets te dramatisch.
“Het is ook lastig, als kat,” zei Kat, zwakjes proberend zich te verdedigen. “Ik kan het moeilijk allemaal voordoen.”
“Natuurlijk, dat weet ik ook wel,” zei Alberta bruusk. “Maar daarom is het juist extra belangrijk dat ze het goed leren te doen.” Ze richtte haar aandacht op Sem, Tess, Merijn en Jasmijn en vroeg hen haar na te doen.
In de twee uur die volgden, deed Alberta telkens een handeling voor die zij na moesten doen, steeds maar weer herhalen. Het deed Merijn denken aan de gymlessen op school.
Terwijl de storm aanzwelde, werden de leerlingen steeds beter. Kat zat toe te kijken en gaf af en toe een aanwijzing.
“Laat maar eens zien hoe jullie het er nu van af brengen,” zei Alberta. “Hier, teken deze sigil over.”
Ze tekende een cirkel met een kruis erin. “Dit is de nulsigil. Hij doet niets, behalve dat het een kleine lichtflits maakt zodat je kan zien dat het gewerkt heeft.”
De leerlingen wreven over hun armen. Sem wist dat hij de volgende morgen spierpijn zou hebben.
Deze keer ging Tess eerst. Ze nam de tekening over en schoof hem in haar mouw. Terwijl de anderen toekeken, ging ze zelfverzekerd klaar staan en zwaaide haar arm op de manier die ze de afgelopen twee uur geoefend hadden. Net voordat de sigil haar mouw uit vloog, schreeuwde ze: “Adicio Satorepo”. De sigil lichtte op terwijl het door de lucht vloog en verdween in een flits.
Het bleef even stil.
“Heel goed,” zei Alberta overdonderd. “Dat was… helemaal niet slecht.”
“Niet slecht?” jubelde Kat. “Ze is geweldig!”
“Natuurlijk,” mompelde Alberta. “Ehm, wie volgt?”
Tess trok Jasmijn voorzichtig naar voren. Die schudde haast onmerkbaar haar hoofd, maar Tess fluisterde: “Ga maar, je doet het vast heel goed.”

DaniÃ«l · Bericht door **DaniÃ«l** » 24-10-2010 16:31

- Komma's schrappen! : Hij voelde nog even of het velletje goed zat, en begon te zwaaien met zijn arm.
- bruusk > Ik had meer 'sussend' verwacht hier, maar oké
- dat ze het goed leren te doen > dat ze het goed leren (zonder te doen kan ook wel toch)
- dat met die mouwen hè... wat nou als je een t-shirt aan hebt? Of helemaal geen shirt.

Robin · Bericht door **Robin** » 24-10-2010 17:02

Daniël schreef:- Komma's schrappen! : Hij voelde nog even of het velletje goed zat, en begon te zwaaien met zijn arm.

Ik schaam mij diep.

Daniël schreef:- bruusk > Ik had meer 'sussend' verwacht hier, maar oké

Hm, ja, ik snap je. Het maakt nogal uit voor de interpretatie van Alberta. Ik had het idee dat ze al van plan was om de "kinderen" te leren hoe het écht moet en dat ze geen interesse had in excuses of smoesjes van Kat.

Daniël schreef:- dat ze het goed leren te doen > dat ze het goed leren (zonder te doen kan ook wel toch)

Hm, ja.

Daniël schreef:- dat met die mouwen hè... wat nou als je een t-shirt aan hebt? Of helemaal geen shirt.

Dat punt maakte Kat ook al, eerder in het verhaal.

De volwassen magiërs maken gebruik van een geavanceerdere manier van magie, waarbij gebrek aan mouwen geen probleem in. De vier hoofdpersonen zullen dat ook leren, in het volgende deel.

DaniÃ«l · Bericht door **DaniÃ«l** » 24-10-2010 18:09

Oh aha. Dat was ik even vergeten dan

Robin · Bericht door **Robin** » 03-11-2010 23:37

Stukje #13!

Merijn en Sem dachten op dat moment toevallig precies hetzelfde: ze hadden nooit gedacht dat vandaag zo zou lopen, zeker twee dagen geleden niet. Ze hadden hele andere plannen gehad voor deze herfstvakantie. Een paar computerspelletjes spelen bij Sem thuis, daarna naar de stad… Sem was ook nog van plan om Merijn dit keer proberen mee te krijgen bij het stappen.
Merijn bedacht dat hij dit eigenlijk veel leuker vond dan zijn oorspronkelijke ideeën. Magie was leuk, hoewel hij er niet echt goed in was. Het was waarschijnlijk voor het eerst dat hij iets leuk vond waar hij niet goed in was.
Sem was ook tevreden, maar om een hele andere reden dan Merijn. Hij wierp een vlugge blik op Jasmijn, die zenuwachtig met haar sigil klaarstond.
“Doe maar,” zei Tess bemoedigend.
Jasmijn schraapte haar keel en zwiepte de sigil precies gemikt weg. Haar spreuk was nauwelijks hoorbaar, maar de uitwerking was hetzelfde als bij Tess.
Sem en Merijn keken elkaar aan. Het zou bij hen zeker niet zo goed gaan.
Ze hoefden niets tegen elkaar te zeggen. Merijn smeekte: Wil jij eerst gaan? Nee, dat wilde Sem niet. Wie als laatste gaat wordt het best onthouden, dus jij kunt maar beter eerst gaan.
In minder dan twee tellen gebeurde dat allemaal. Daarna stapte Merijn zenuwachtig naar voren en ging klaar staan. Klaar voelde hij zich niet echt, maar hij kwam er niet onderuit.
Magie mocht dan wel leuk zijn, publieke demonstraties waren verschrikkelijk.
Hij deed zijn best, maar zijn sigil-werp-kunsten waren maar een zwakke afspiegeling van die ze daarvoor hadden gezien. Het vel kwam net iets te langzaam uit zijn mouw, en had een vreselijke afwijking naar links. In stilte nam hij zich voor dat hij zo hard zou oefenen dat de volgende keer dat hij zoiets moest doen met publiek, hij zo goed zou zijn dat hij zichzelf niet belachelijk zou maken.
Sem begon nu twijfels te krijgen of hij er wel goed had gedaan om als laatste te gaan. Merijn deed het beter dan hij verwacht had. Zelf had hij het volste vertrouwen in zijn vaardigheden, maar Merijn verdiende het wel om eens in de spotlights te staan.
Hij bereidde zich voor. Hij keek recht voor zich uit — hij had inmiddels gemerkt dat hij beter was als hij niet afgeleid werd.
Zijn gooi was technisch correct, maar ook maar net.
“Hij heeft geen fantasie, die jongen,” dacht Alberta. “Hij zal altijd tegen een grens aan komen, waar zijn fantasie ophoudt, waar hij geen talent meer heeft.”
“Goed, goed gedaan, jongens,” zei Kat. “Ehm, ik bedoel jullie ook, Tess, Jasmijn.”
“Zouden wij even naar het toilet toe mogen?” vroeg Tess snel, terwijl ze Jasmijns hand vastgreep.
“Ik heb maar één WC, hoor,” zei Alberta.
“En waar is die?” vroeg Tess nog sneller.
“Daarginder,” zwaaide Alberta, in de richting van de bovenkant van het huisje. “Gewoon rechtdoor gaan, je komt de trap vanzelf tegen en vanaf daar is het heel erg makkelijk te vinden.”
“Een trap? Maar dit huis ziet er niet uit alsof het twee verdiepingen heeft,” merkte Jasmijn op.
“Ja, hoe zou dat nou komen?” vroeg Alberta sarcastisch. Kat keek haar waarschuwend aan.
Tess trok Jasmijn mee, de kamer door, naar de trap.
De jongens en Kat dachten, met een korte innerlijke zucht: “Meisjes…”

~~~

In dit stukje (en het gedeelte wat hierna komt), zitten enkele dingen waar ik een beetje moeilijk kan zeggen of het werkt. Dat hele WC-ding, bijvoorbeeld, wat Tess trouwens alleen maar gebruikt als excuus om alleen met Jasmijn over een aantal dingen te praten, zoals jullie nog wel zullen lezen. En die laatste zin? Wat vinden jullie daarvan? Houd er bij Kat wel rekening mee dat hij de afgelopen tachtig, negentig jaar in een kattenlichaam heeft gezeten en geen ander mens had gezien dan Faulicius.