Geplaatst: 02-08-2010 18:51
“dit land heet Amerika”: Amerika is geen land...
...
Wait, what? De rups heeft meteen dat Maandag een land is? Misschien is ze wel verdwaald in de tijd!
“ik heb een – .”: ik heb een streepje punt? Ik heb een letter N?
“Dan kun je ook niet weg,”: 1) en dat bedenkt ze niet zelf? 2) er zijn toch andere manieren om weg te gaan?
“de veelvraat”: deze?
“niet waar hier was”: dat kan ze de rups vragen.
“het was er stil maar niet doodsstil”: het voelt alsof hier een pauze tussen moet, voor “maar”. Weet het niet zeker.
“haar uit haar diepe overpeinzingen halend.”: “diepe overpeinzingen” + tegenwoordig deelwoord = too much. Een van beide had wel gekund.
“‘Ik hou niet van blaadjes,’ zei het meisje.”: leuk! Of ze de uitdrukking niets snapt of op haar eigen manier zegt “ik wil er niet over praten”, je kan het er allebei in lezen --- en het is allebei grappig.
“De rups wist zich niet goed een houding te geven.”: met deze zin is niet echt iets concreets mis, maar er is iets aan die zin wat me dwars zit. Geen idee wat.
“‘Hoe doet ú dat?’ vroeg het meisje uiteindelijk met opgedroogde tranen op haar wangen.”: ik dacht dat ze ging vragen hoe hij al die blaadjes aan kon laten waaien, serieus! XD
“hoe vind u”: “hoe loop je”, “hoe vind je”, “hoe loopt u”, dus ook -> “hoe vindt u”
“‘Je zou natuurlijk denken: intuïtie, want als je aan insecten denkt, denk je aan intuïtie.’”: hoewel het duidelijk is als je verder leest, was ik hier een tiende seconde in de war, wie het nu zei.
--- eten, de rest later
...
Wait, what? De rups heeft meteen dat Maandag een land is? Misschien is ze wel verdwaald in de tijd!
“ik heb een – .”: ik heb een streepje punt? Ik heb een letter N?
“Dan kun je ook niet weg,”: 1) en dat bedenkt ze niet zelf? 2) er zijn toch andere manieren om weg te gaan?
“de veelvraat”: deze?
“niet waar hier was”: dat kan ze de rups vragen.
“het was er stil maar niet doodsstil”: het voelt alsof hier een pauze tussen moet, voor “maar”. Weet het niet zeker.
“haar uit haar diepe overpeinzingen halend.”: “diepe overpeinzingen” + tegenwoordig deelwoord = too much. Een van beide had wel gekund.
“‘Ik hou niet van blaadjes,’ zei het meisje.”: leuk! Of ze de uitdrukking niets snapt of op haar eigen manier zegt “ik wil er niet over praten”, je kan het er allebei in lezen --- en het is allebei grappig.
“De rups wist zich niet goed een houding te geven.”: met deze zin is niet echt iets concreets mis, maar er is iets aan die zin wat me dwars zit. Geen idee wat.
“‘Hoe doet ú dat?’ vroeg het meisje uiteindelijk met opgedroogde tranen op haar wangen.”: ik dacht dat ze ging vragen hoe hij al die blaadjes aan kon laten waaien, serieus! XD
“hoe vind u”: “hoe loop je”, “hoe vind je”, “hoe loopt u”, dus ook -> “hoe vindt u”
“‘Je zou natuurlijk denken: intuïtie, want als je aan insecten denkt, denk je aan intuïtie.’”: hoewel het duidelijk is als je verder leest, was ik hier een tiende seconde in de war, wie het nu zei.
--- eten, de rest later