Thanx iig Robin voor je uitgebreide commentaar
Kan er zeker wat mee.
@ Je eerste post:
Het is vooral zo dat elke keer dat je kan kiezen om een veel-gebruikt woord te gebruiken of een ongebruikelijk, “duur” woord, je consequent voor de laatste kiest. Dat leest niet zo fijn.
Ja oké, dat kan ik begrijpen. De nette woorden zouden de onderhand moeten hebben. Agree.
Het idee op zich heb ik geen problemen mee, het is de uitvoering. Volgens mij wordt dit stukje veel mooier als je dat in simpele, alledaagse woorden beschrijft. De manier waarop je het hier doet is een van de grootste bronnen van paarse proza in het hele stuk.
Oké dat stuk gaat ook op de schop
Misschien moest ik er wel weer even inkomen. Heb lang niet meer geschreven, ook niet aan Versus.
Zij wordt bang, maar wij weten niet waar ze bang voor is. Zo blijft het heel ver weg en abstract, wat lezers meestal niet boeit.
Maar als zij het al niet weet, hoe moeten wij het dan weten? Is het goed als ik iets dergelijks schrijf als: ze was bang voor het onbekende? Hm... volgt niet echt de stijl van het verhaal hm. Wait, ik weet wel iets. De intro van dit hoofdstuk ga ik herschrijven.
Ze kent rupsen, ze weet waar die doorgaans verblijven, toch? Ook al is het een land dat ze niet kent, een rups is een rups.
Ja, je hebt wel gelijk. Ik denk dat ik het vraagteken in: 'Een rups?' maar gewoon verwijder of verander in een beletselteken, want de opbouw voor die zin vond ik wel grappig eigenlijk
@ Je laatste post:
“dit land heet Amerika”: Amerika is geen land...
Pfff... ik was zeker niet helemaal helder toen ik dat schreef XD
Wait, what? De rups heeft meteen dat Maandag een land is? Misschien is ze wel verdwaald in de tijd!
O ja, da's wel zo logisch dat ie dat denkt i.p.v. een land...
Dat vraagt wat uitleg
“ik heb een – .”: ik heb een streepje punt? Ik heb een letter N?
Haat aan wikipediakennis XD Maar hoe doe je het dan qua interpunctie?
“Dan kun je ook niet weg,”: 1) en dat bedenkt ze niet zelf? 2) er zijn toch andere manieren om weg te gaan?
1) Natuurlijk wel (duh
), maar dat is toch een logische opmerking? 2) Agree. Deze uitspraak moet ook maar geschrapt worden bij nader inzien.
“de veelvraat”: deze?
Wikipedia zou voor jou verboden moeten worden XD
“niet waar hier was”: dat kan ze de rups vragen.
Ik had haar dit niet moeten laten denken want 1) ik wil niet de naam van het land bekend maken omdat het onnodig specificeert. Het moet de eigenschappen behouden van een 'onbekend land'. En 2) ik wilde juist dat ze niet zo dacht. Ze moest zo denken: het is niet belangrijk te weten welk land dit is, het doet er alleen toe of dit Maandag is, ja of nee. Verder denkt een kind niet. Eenvoud is een belangrijk thema
“het was er stil maar niet doodsstil”: het voelt alsof hier een pauze tussen moet, voor “maar”. Weet het niet zeker.
Ja, nu ik het over lees denk ik dat je gelijk hebt.
“haar uit haar diepe overpeinzingen halend.”: “diepe overpeinzingen” + tegenwoordig deelwoord = too much. Een van beide had wel gekund.
Ja soms worden die bijzinnen te langen en niet uitspreekbaar. Volgens mij gebruik ik ook te veel deelwoorden.
“‘Ik hou niet van blaadjes,’ zei het meisje.”: leuk!
Of ze de uitdrukking niets snapt of op haar eigen manier zegt “ik wil er niet over praten”, je kan het er allebei in lezen --- en het is allebei grappig.
Dank je
“De rups wist zich niet goed een houding te geven.”: met deze zin is niet echt iets concreets mis, maar er is iets aan die zin wat me dwars zit. Geen idee wat.
“‘Hoe doet ú dat?’ vroeg het meisje uiteindelijk met opgedroogde tranen op haar wangen.”: ik dacht dat ze ging vragen hoe hij al die blaadjes aan kon laten waaien, serieus! XD
Haha
Ja om dat te voorkomen had ik het accent al op 'u' gezet. Anders ligt de klemtoon meer op 'dat' of 'doet'.
“hoe vind u”: “hoe loop je”, “hoe vind je”, “hoe loopt u”, dus ook -> “hoe vindt u”
Slordig, slordig, slordig.
“‘Je zou natuurlijk denken: intuïtie, want als je aan insecten denkt, denk je aan intuïtie.’”: hoewel het duidelijk is als je verder leest, was ik hier een tiende seconde in de war, wie het nu zei.
In dat geval maar een 'zei de rups' ertussen.
Bedankt en ik zal morgenavond of anders woensdag (dan ben ik vrij) eens de tijd nemen om dit stuk te gaan corrigeren/herschrijven plus vorige stuk.
