Bedankt voor de feedback.
Daniël schreef:- je gebruikt verschillende woorden voor het meervoud van 'vampier'. Doe je dat bewust?
Ehm, ik weet eigenlijk niet meer waarom ik dat oorspronkelijk had gedaan. Nu heb ik in ieder geval het idee dat ik beter één vorm kan kiezen en dat consequent te gebruiken, maar ik zou niet weten welke.
---
Stukje #9:
“Vliegzalf?” vroeg Alberta achterdochtig. “Waar wil je heen?”
“Het Noorden.”
“Waarom wil je — wacht eens even…” Alberta onderbrak zichzelf. “Gaat dit over die voorspelling?”
“Ik heb zo mijn redenen,” zei Kat onverstoord.
Tess kuchte.
“Gaat dit nog lang duren?” vroeg ze. “Want we kunnen deze vraag-en-antwoordspelletjes uren volhouden, maar daar heb ik geen zin in. Dus mogen wij wat van dat vliegspul, ja of nee?”
Alberta en Kat staarden haar aan.
“Je leerlingen zijn wel wat brutaal,” zei Alberta tegen Kat na een paar tellen stilte.
“Mijn leerlingen zijn leergierig, inventief en werken goed samen,” zei Kat met een kille trots. “Dat ze niet altijd conventioneel zijn, kan mij niet schelen. Maar goed. Vliegzalf?” Hij keek Alberta verwachtingsvol aan.
De twee staarden elkaar aan. Alberta keek alsof ze in Kats hoofd probeerde te komen, om zo achter zijn motieven te komen.
Uiteindelijk zei Alberta: “Vooruit dan maar. Maar je staat bij me in het krijt.”
“Natuurlijk,” zei Kat.
Alberta draaide zich om en liep naar een muurvullende kast. Ze begon te zoeken op de planken en in de laatjes van die kast.
Sem pakte onopvallend Jasmijns hand weer vast. Ze kneep voorzichtig in de zijne.
Merijn zag het en grijnsde naar zijn vrienden. Hij keek vervolgens naar zijn zus, die haar blik afgewend hield.
Alberta maakte een tevreden geluidje. “Ah, hier is het. Als je iets zoekt in deze kast ligt het altijd in het laatste laatje waar je kijkt.”
Merijn kuchte. “Dat is logisch. Als je gevonden hebt wat je zocht, ga je niet verder zoeken.”
“Nee, dat bedoel ik niet,” zei Alberta. Ze mompelde iets over brutale kinderen en vervolgde: “Het is een magische kast, je moet alle laatjes doorzoeken voor je vindt wat je wilt hebben. Best onhandig eigenlijk, maar ik heb hem gekregen van iemand anders, die me geld had geboden om het over te nemen. Er bestaan ook versies die betoverd zijn zodat er oneindig veel laatjes in zitten. Dan vind je dus echt nooit iets terug.” Ze grinnikte.
Peinzend bekeek ze het potje wat ze uit de kast had gehaald. “Het is half leeg, maar er zit nog ruim voldoende in voor een retourtje voor jou en je leerlingen.”
Gelijk hield Tess haar hand op, maar Alberta trok het potje naar zich toe.
“Weet je zeker dat je dit wilt doen, Kat?” vroeg ze. “Misschien is het beter om niet in dat verleden van je rond te poken — en je leerlingen zijn wat jong voor een vliegtocht naar het Noorden.”
“Ik was even oud toen ik daar zelf voor het eerst heenging,” zei Kat ongeduldig. “Geef nou maar.”
“En hebben jullie geen school?” vroeg Alberta.
“Herfstvakantie,” antwoordde Merijn kortaf. Als ze nu geen vakantie hadden gehad, had hij school kunnen gebruiken als een argument om niet te gaan.
“Tja,” zei Alberta. “Jullie moeten het zelf weten. Pas op dat je geen vampieren tegenkomt.”
Zodra ze het potje naar haar gasten bracht, griste Tess die uit haar handen. “Laten we gaan. Alsjeblieft.”
“Nogmaals bedankt,” zei Kat.
“Je had me net niet bedankt,” zei Alberta.
“Alsnog bedankt dan,” zei Kat. Hij rolde met zijn ogen.
Ze verlieten het huisje.
“Mijn excuses voor de opmerkingen van Alberta over de soortgenoten van je moeder,” zei Kat zacht tegen Jasmijn. “Het spreekt haar gedrag niet goed, maar vampiers waren onze vijand, tachtig jaar geleden. Magiërs worden oud en vergeten dat soort dingen niet.”
Jasmijn knikte. Ze wist zelf nog maar een paar dagen van het bestaan van vampiers af, dus Albertas anti-vampirisme kwam niet zo hard aan als Kat verwacht leek te hebben.
(En ik heb alle keren dat "vampieren" gebruikt werd veranderd in "vampiers", 4 keer in Erfgename en 6 keer in Schutter.)