Marjolein :')
-
- Platinum Member
- Berichten: 2230
- Lid geworden op: 16-05-2010 21:00
Marjolein :')
De bomen boven me, wiegen langzaam heen en weer. Ze lijken me te hypnotiseren, net als een slingerend horloge. Mijn blik dwaalt verder omhoog en ik hoor de stukjes piepschuim in mijn haar over elkaar knarsen. Ik had eindelijk mijn laatste toren voor het levensgrote schaakspel afgeschuurd. Het verven moest nog beginnen, laat staan het opruimen van de klerezooi in mijn tuin. Ik krabbelde overeind en schopte het piepschuim richting de muur, daar was het vast makkelijker op te scheppen. Ik kroop mijn donkere schuur in en moest opzij springen voor een vallende sneeuwschuiver. Gelukkig viel de bezem altijd daarna van de muur, dus die kon ik mooi opvangen. Snel ontvluchtte ik mijn met boobytraps gevulde schuur en achter de geslote deur, hoorde ik de gedempte geluiden van een enorme chaos.
In mijn altijd bruisende woonplaats Amsterdam duurt het gelukkig maar tien minuten om naar de dichtstbijzijnde supermarkt te fietsen. De vier verkeerslichten die ik in een kilometer tegenkom, geven me allemaal het groene licht en het duurt niet lang voordat ik met mijn kratje bier in de rij sta.
De caissière heeft zoals altijd weer geen tijd voor klantvriendelijkheid en ik vraag haar of ik alvast kan pinnen. Ik vis mijn portemonnee uit mijn achterzak en doorzoek mijn pasjes. Chagrijnig kom ik tot de ontdekking dat mijn pinpas nog thuis ligt en ik blader door mijn briefjes, tot ik een tientje tegen kom.
Thuisgekomen hang ik mijn jas op een kleerhanger en schop mijn schoenen uit. Mijn thermometer geeft 18 graden aan, maar door ervaring weet ik dat de meting niet klopt en dat je zes graden bij het resultaat moet tellen. Dus 24 graden, lekker temperatuurtje voor september. Ik zet de televisie aan, maar zie op het nieuws alleen maar geldzaken. Ik keek naar de tafel en zag een tekening van mijn buurjongetje liggen, een simpele kleurplaat van een kameel. Ik dacht aan al het overgebleven piepschuim en wist meteen mijn volgende project.
In mijn altijd bruisende woonplaats Amsterdam duurt het gelukkig maar tien minuten om naar de dichtstbijzijnde supermarkt te fietsen. De vier verkeerslichten die ik in een kilometer tegenkom, geven me allemaal het groene licht en het duurt niet lang voordat ik met mijn kratje bier in de rij sta.
De caissière heeft zoals altijd weer geen tijd voor klantvriendelijkheid en ik vraag haar of ik alvast kan pinnen. Ik vis mijn portemonnee uit mijn achterzak en doorzoek mijn pasjes. Chagrijnig kom ik tot de ontdekking dat mijn pinpas nog thuis ligt en ik blader door mijn briefjes, tot ik een tientje tegen kom.
Thuisgekomen hang ik mijn jas op een kleerhanger en schop mijn schoenen uit. Mijn thermometer geeft 18 graden aan, maar door ervaring weet ik dat de meting niet klopt en dat je zes graden bij het resultaat moet tellen. Dus 24 graden, lekker temperatuurtje voor september. Ik zet de televisie aan, maar zie op het nieuws alleen maar geldzaken. Ik keek naar de tafel en zag een tekening van mijn buurjongetje liggen, een simpele kleurplaat van een kameel. Ik dacht aan al het overgebleven piepschuim en wist meteen mijn volgende project.
Ik vind het prima dat jij in een fantasiewereld leeft, maar sluit mij er niet in op.
-
- Platinum Member
- Berichten: 3711
- Lid geworden op: 21-02-2010 23:08
Haha, ja de kameel was geniaal
Maar inderdaad, hij lijkt niet echt op die van Lotte Wel kort, nu begin ik nog meer te twijfelen aan de lengte van de mijne
Maar inderdaad, hij lijkt niet echt op die van Lotte Wel kort, nu begin ik nog meer te twijfelen aan de lengte van de mijne
Hoe de Wereld Scheurde en Wat Erna Gebeurde Verhalen uit de oudste tijden
-
- Platinum Member
- Berichten: 2438
- Lid geworden op: 17-03-2010 22:46
-
- Platinum Member
- Berichten: 2438
- Lid geworden op: 17-03-2010 22:46