Writersblock

Mijn thema's zijn:
1. Aanraking (310 woorden).
2. Donker.
3. Rood (665 woorden).


De verhalen/gedichten komen in een apart bericht te staan.

Aanraking.
Een eenzaam meisje loopt alleen op straat. Het is donker en ze heeft geen eindbestemming. Haar jurk hangt als een simpel lapje om haar heen. Haar haren zitten vol klitten. Dit is niet de eerste keer dat ze alleen ronddwaalt in het donker. Vroeger ontweek ze de duistere nachten. Ze was bang voor het onbekende dat het met zich mee nam. Nu kan het haar niet meer schelen. Nu kan niets haar meer schelen. En dat alles, door die ene gebeurtenis enkele weken terug.

Het was al donker en ze was op weg naar huis. Ze was net nog uitgeweest met wat vriendinnen en het was later geworden dan de bedoeling was. Haar beste vriendin had nog aangeboden dat ze kon blijven slapen, maar dat had ze afgewezen. Zo ver was het niet naar huis toe. Ze zou gewoon wat sneller fietsen, dan was ze er zo. Maar alles ging anders dan gepland. Ze was nog maar een paar straten verwijderd van haar flat toen iemand haar ineens van de fiets trok en haar de bosjes in sleurde. Ze spartelde tegen. Ze gilde en huilde. Ze smeekte zelfs, maar het hielp niet. Het leverde haar alleen een paar klappen op en nog meer pijn. Zijn handen gleden over haar lichaam en scheurde haar kleding aan stukken. Zijn handen waren overal en uiteindelijk drong hij binnen door de muur die ze al die jaren lang, steentje voor steentje had gebouwd. Het gaf haar een gevoel van veiligheid, maar hij sloopte die muur in enkele minuten. Hij ging tekeer als een wilde, uitgehongerde leeuw op een stuk vlees zou doen. En daarna liet hij haar als een stuk vuil liggen. Alsof ze niet meer was dan een stuk afval. En zo voelde ze zich ook. Gebruikt en smerig. En zo zal ze zich altijd blijven voelen. De muur is onherstelbaar gesloopt.

Daria schreef:Aanraking.
Een eenzaam meisje loopt alleen op straat. Het is donker en ze heeft geen eindbestemming. Haar jurk hangt als een simpel lapje om haar heen. Haar haren zitten vol klitten. Dit is niet de eerste keer dat ze alleen ronddwaalt in het donker. Meestal ontweek ze de duistere nachten. Ze was bang voor het onbekende dat het met zich mee nam. Nu kan het haar niet meer schelen. Nu kan niets haar meer schelen. En dat alles, door die ene gebeurtenis enkele weken terug.

Het was al donker en ze was op weg naar huis. Ze was net nog uitgeweest met wat vriendinnen en het was later geworden dan de bedoeling was. Haar beste vriendin had nog aangeboden dat ze kon blijven slapen, maar dat had ze afgewezen. Ze ver was het niet naar huis toe. Ze zou gewoon wat sneller fietsen, dan was ze er zo. Maar alles ging anders dan gepland. Ze was nog maar een paar straten verwijderd van haar flat toen iemand haar ineens van de fiets trok en haar de bosjes in sleurde. Ze spartelde tegen. Ze gilde en huilde. Ze smeekte zelfs, maar het hielp niet. Het leverde haar alleen een paar klappen op en nog meer pijn. Zijn handen gleden over haar lichaam en scheurde haar kleding aan stukken. Zijn handen waren overal en uiteindelijk drong hij binnen door de muur die ze al die jaren lang, steentje voor steentje had gebouwd. Het gaf haar een gevoel van veiligheid, maar hij sloopte die muur in enkele minuten. Hij ging tekeer als een wilde, uitgehongerde leeuw op een stuk vlees zou doen. En daarna liet hij haar als een stuk vuil liggen. Alsof ze niet meer was dan een stuk afval. En zo voelde ze zich ook. Gebruikt en smerig. En zo zal ze zich altijd blijven voelen. De muur is onherstelbaar gesloopt.

Ze ver was het niet naar huis toe- is natuurlijk- Zo.

Het dringt heel erg tot me door. Mooi geschreven. Heel direct.

- Ze ver was het niet naar huis toe. > zo ver
- Hij ging tekeer als een wilde, als een uitgehongerde leeuw op een stuk vlees zou doen ...

Verder snap ik niet helemaal dat ze in kapotte kleren en klitten in haar haar over straat loopt, als ze enkele weken geleden is aangerand. Ik zou zeggen diezelfde avond :S

Verder wel mooi verhaal, mooie vergelijking met die muur.

Edit: misschien moet je 'Meestal ontweek ze' veranderen in 'Vroeger ontweek ze'.

Daniël schreef:- Ze ver was het niet naar huis toe. > zo ver
- Hij ging tekeer als een wilde, als een uitgehongerde leeuw op een stuk vlees zou doen ...

Verder snap ik niet helemaal dat ze in kapotte kleren en klitten in haar haar over straat loopt, als ze enkele weken geleden is aangerand. Ik zou zeggen diezelfde avond :S

Verder wel mooi verhaal, mooie vergelijking met die muur.

Edit: misschien moet je 'Meestal ontweek ze' veranderen in 'Vroeger ontweek ze'.

Ze loopt in kapotte kleren met haar haren vol klitten omdat ze als het ware getraumatiseerd is. Het heeft haar zo aangegrepen dat ze niet meer om zichzelf geeft. Het maakt haar niet meer uit wat er mat haar gebeurd, maar misschien heb je wel gelijk.

erg indringend (vreemde woordkeuze merk ik nu maar oke, dat is wel het woord ervoor)

@ Daniel; ik denk dat dat uiterlijk er zo komt doordat ze zich na de gebeurtenis is gaan verwaarlozen, wat wel te verwachten is

@ Daria: Nee, jij hebt wel gelijk. Ik was alleen een beetje in de war gebracht omdat de kapotte kleren misschien kwamen van die aanranding en die draagt ze natuurlijk niet meer na enkele weken.

Maar ik vind dat je een dergelijke traumatische ervaring goed beschreven hebt. Het is een goed verhaal.

Melona schreef:erg indringend (vreemde woordkeuze merk ik nu maar oke, dat is wel het woord ervoor)

@ Daniel; ik denk dat dat uiterlijk er zo komt doordat ze zich na de gebeurtenis is gaan verwaarlozen, wat wel te verwachten is

Ja, dat bedoel ik! Haha, ik kon net alleen even niet op het woord verwaarlozen komen..

En indringend is inderdaad een beetje een apartje woordkeuze. Al vind ik hem wel grappig.

@Daniël: Ik snap alleen nog niet waarom het als een wilde, als een uitgehongerde leeuw moet zien. Waarom 2x keer: "Als een"

Engel schreef:

Daria schreef:Aanraking.
Een eenzaam meisje loopt alleen op straat. Het is donker en ze heeft geen eindbestemming. Haar jurk hangt als een simpel lapje om haar heen. Haar haren zitten vol klitten. Dit is niet de eerste keer dat ze alleen ronddwaalt in het donker. Meestal ontweek ze de duistere nachten. Ze was bang voor het onbekende dat het met zich mee nam. Nu kan het haar niet meer schelen. Nu kan niets haar meer schelen. En dat alles, door die ene gebeurtenis enkele weken terug.

Het was al donker en ze was op weg naar huis. Ze was net nog uitgeweest met wat vriendinnen en het was later geworden dan de bedoeling was. Haar beste vriendin had nog aangeboden dat ze kon blijven slapen, maar dat had ze afgewezen. Ze ver was het niet naar huis toe. Ze zou gewoon wat sneller fietsen, dan was ze er zo. Maar alles ging anders dan gepland. Ze was nog maar een paar straten verwijderd van haar flat toen iemand haar ineens van de fiets trok en haar de bosjes in sleurde. Ze spartelde tegen. Ze gilde en huilde. Ze smeekte zelfs, maar het hielp niet. Het leverde haar alleen een paar klappen op en nog meer pijn. Zijn handen gleden over haar lichaam en scheurde haar kleding aan stukken. Zijn handen waren overal en uiteindelijk drong hij binnen door de muur die ze al die jaren lang, steentje voor steentje had gebouwd. Het gaf haar een gevoel van veiligheid, maar hij sloopte die muur in enkele minuten. Hij ging tekeer als een wilde, uitgehongerde leeuw op een stuk vlees zou doen. En daarna liet hij haar als een stuk vuil liggen. Alsof ze niet meer was dan een stuk afval. En zo voelde ze zich ook. Gebruikt en smerig. En zo zal ze zich altijd blijven voelen. De muur is onherstelbaar gesloopt.

Ze ver was het niet naar huis toe- is natuurlijk- Zo.

Het dringt heel erg tot me door. Mooi geschreven. Heel direct.

Oeps, dat was een typfoutje.

En bedankt dat je hem mooi vindt.

Heftig.

Hoewel ik het wel snap dat ze zichzelf verwaarloost, vind ik het raar dat ze nog in het donker over straat durft -- en dat anderen in haar omgeving haar laten gaan.

edit: dat over “als een”: het gaat over een verschil in betekenis: “een wilde uitgehongerde leeuw” (de leeuw is wild) tegenover “een wilde en een uitgehongerde leeuw” (hij wordt zowel vergeleken met een wilde als met een leeuw)