Hoe begon jij met schrijven?

[Melona]

Ja, dat vind ik interessant om te weten inderdaad xD
Dus, vertel! :3

ikzelf begon ongeveer toen ik 7 was met verhaaltjes schrijven (like, toen kón ik net zinnen schrijven dus toen deed ik het al _o-) en tot m'n 11e ongeveer heb ik altijd schrijfster willen worden. toen kwam ik erachter dat je daar niks mee verdient tenzij je echt een bestseller schrijft en wat later (14 jaar?) heb ik besloten dat ik wel -ooit- een boek uit wil gaan geven maar verder een ander beroep neem ^^

verder word ik gek als ik erg lang niks schrijf, dan krijg ik constant stukken in m'n hoofd waarvan ik denk "oh dat zou wel leuk zijn om te schrijven" etc die ik daarna weer vergeet. en dan slaat m'n hoofd op hol enzo en moet ik het gewoon 'van me afschrijven' :p daardoor heb ik van tijd tot tijd zo m'n uitbarstingen in schrijven. :')

[ethereal]

Haha, ik ben hetzelfde als jij geloof ik. Ik schreef al ellenlange verhaaltjes op de basisschool toen ik pas net kon schrijven enzo, en mijn verhalen waren dan altijd veel uitgebreider als die van de rest van de klas. Ik weet nog goed dat we eens iets moesten schrijven over 2013, en in mijn verhaal kon iedereen vliegen. XDDDDDDDDDD Best leuk.

Ik wil echt heel graag eens een boek uitgeven, het liefst in de literatuur. Ik moet echt altijd bezig zijn met woorden en mooie zinsbouw, anders word ik gek. Daarom ga ik ook journalistiek doen, dan ben je er toch nog een beetje mee bezig. And I looooove digging into other peoples' lives. -hurr-

Ik heb dat ook met dat MOETEN schrijven dus, want zoals ik al zei, anders word ik gek. Het is ook vervelend om opeens inspiratie te krijgen als je net wil gaan slapen :'D Dat heb ik zooooo vaak. :'D

[xSuusje]

Ik maakte vroeger altijd tekeningen met teksten erbij, dus eigenlijk een soort strips. En uiteindelijk ben ik begonnen met tekenen & schrijven, want ik vind het beide echt super leuk.
Verder schrijf ik gedichten om emoties kwijt te kunnen enzo.
En nu wil ik heel graag een boek uitbrengen over een meisje met een paniekstoornis. Ik heb dat namelijk zelf en ik wil graag mensen bewust maken dat het geen aanstellerij is, wat heel veel mensen nog denken ;']
Dus dat boek komt er zeker!

:]

[Melona]

Ik wil zelf ook graag een verhaal over een van m'n eigen 'stoornissen' schrijven om mensen te laten weten hoe het is :p ik heb een schizotypische persoonlijkheidsstoornis en PDD-nos (lichte vorm van autisme)

ik denk er zelf aan sowieso over het eerste te schrijven aangezien dat best interessant kan worden met wat drama erbij ^^'

[Gast]

Ik schreef vroeger eigenlijk bijna nooit, maar las wel veel, écht heel veel. Op de basisschool had ik al snel het hoogste niveau, en toen mocht boeken van thuis meenemen n_n
Ze kende me bij de bieb :'D

Ehm, in de eerste kwam ik erachter dat er een wedstrijd was op school; het Literair Concours. Ik deed mee en won in het onderdeel Proza Onderbouw. Het jaar daarna ook.
(En in de vierde en vijfde ook :'D)

Maar pas op mijn vijftiende begon ik met schrijven met emotie, zeg maar. Allemaal puberprobleemjes en angsten die me begonnen te overheersen, en vanaf toen raakte ik een beetje verslaafd aan woordjes.
En het feit dat andere mensen het ook goed vinden, maakt me nog meer dat ik wil blijven schrijven en er echt iets mee wil doen.
Ik was een finaliste bij de Write Now! wedstrijd van dit jaar. Won helaas niet, maar er zijn echt zóveel goede jonge schrijvers/dichters (al zijn dat eigenlijk ook schrijvers) dus het maakt niet uit.

Lol, een heel lulverhaal :'3
Ik zou nog wel meer willen vertellen, maar dat doet er neit zoveel toe, eigenlijks.

[xRosesInTheNight]

Hmm ik heb ooit wil eens een verhaaltje geschreven over de 'vos naar de markt' maar dat kun je niet echt als begin zien. Ik las zo ontzettend veel, ik sloeg avi's over en verslond alle boeken. Dat is nu nog steeds zo, heel vaak hebben mijn vriendinnen het over boeken; oh die, die ken ik ook.

Ik ben eigenlijk begonnen rond mijn 12de denk ik, toen ik op kindertent een verhaal had gelezen. Ik knapte iets in mij dat zei: Dat ga ik ook doen. Dus, een week later had ik ook een verhaal.

Inmiddels roep ik nog steeds dat schrijven en dichten mijn grootste passies zijn, heb ik een weblog waar ik alles van me afkrabbel en wil ik ooit eens een boek uitbrengen.

Ik zie heel veel verschil tussen mijn eerdere verhalen en mijn laatste geschreven verhalen. Dat is wel heel leuk. Ik heb een verhaal van achtenveertig aviertjes dat ik wel naar een uitgever wil sturen. Als het uberhaupt ooit afgeschreven wordt.

Lang verhaal; that's it.

[Gast]

ik schrijf nu 4 jaar lang gedichten
en dat is ook altijd mijn passie geweest (en nu nog:P)

in verhalen schrijven,was ik nooit echt geïnteresseerd,al had ik wel een hele levendige fantasie:P

Nu ga ik dus toch proberen om een (levens)verhaal te schrijven,
zie bij de lange stukken;)

x Celeste

[Engel]

Ikzelf schrijf eigenlijk al toen ik wist hoe een pen werkte. Hoe ik echt een verhaal in elkaar kon zetten en hoe dat dan klonk. Ik was denk ik een jaar of 9. Nu ben ik bijna 20, en heb ik nog steeds veel fantasie. Door wat ik allemaal heb meegemaakt schrij ik nu over gevoelens, en gedachtes. Ik probeer anderen altijd wat bij te brengen. Ik word inderdaad ook gek als ik minder schrijf.

Er is dit jaar wel een tijdje geweest dat het stil lag. Ik had de puf niet meer, maar nu ben ik weer begonnen. Heb al mijn gedichten bewaard.
eerder had ik verhaaltjes over een tweeling. Een jongen een meisje die van alles meemaakte. Ik weet nu nog niet hoe ik daarop kwam. Nadat ik jaren vol had geschreven met dichtwerk, begon ik ook aan Sa's. Dat bevalt me ook wel.

[Sascha]

Ik schrijf ook al heel erg lang, echt al sinds dat ik 6 was en net zinnen kon schrijven. Het was eerst alleen maar: "Jan en Miep gaan naar het bos" en meer van dat soort dingen. Toen ik een jaar of 7 à 8 was, ging ik meer verhalen schrijven. Meestal waren dat enge verhalen omdat ik veel kippenvel keek. En toen ik ouder was werden het ook wat diepere onderwerpen. Sinds mijn 12e ongeveer schrijf ik verhalen over Harry Potter en dat doe ik eigenlijk nog steeds. :p

[Daniël]

Ik schrijf sinds m'n 8e denk ik. Toen had ik een hele aardige meester en die gaf me zo'n schriftje waarop die met dikke viltstift 'Verhalenschrift' schreef, waarschijnlijk omdat ik altijd eerder klaar was met m'n werk dan de rest (mja, slimme jongen hier ) Ik denk dat ik eerst tekenaar wilde worden, maar toen bleek dat ik (behalve kastelen wonderbaarlijk genoeg) niet echt kan teken, besloot ik die dingen die in mijn hoofd zaten maar op te schrijven.

Hoe dan ook, die schriftjes hadden meestal 80 pagina's. Dan verdeelde ik het in tweeën en zette in het midden een streepje. Vervolgens begon ik te schrijven en bij het streepje op bladzijde 40 rondde ik het verhaal af en begon op 41 aan een nieuw . Dat heb ik zo 12 schriftjes vol gehouden, tot groep 8

Afijn, toen dacht ik: op naar de uitgever, maar moest het dus eerst helemaal uittypen. Alleen waren het dus allemaal relatief korte verhaaltjes die absoluut niets met elkaar te maken hadden. Dat werd niks dus.

Toen ben ik begonnen met een soort van In de Ban van de Ring-achtige trilogie te gaan schrijven dat uiteindelijk uit zou komen op vier boeken. Na 894 pagina's ben ik gestrand, ergens halverwege boek drie (voordat ik aan een boek begin denk ik het hele verhaal van te voren al uit, met ruimte voor kleine aanpassingen later uiterraard).

Misschien dat ik het ooit eens afmaak, maar ik hoop natuurlijk een bestseller te produceren en dat gaat hiermee niet lukken (het begin is van vier jaar terug en dus veel simpeler geschreven dan hoe ik nu schrijf).

Vanaf juli 2009 had ik een vrij schrijfloze periode. Als je zo lang met één boek bezig bent is het moeilijk er uit te komen om aan iets anders te gaan beginnen. Dat is na twee pogingen wel gelukt. Ik ben nu bezig met iets waarmee ik echte elke zin die ik schrijf tweemaal lees voor ik verder ga. Zorgvuldig schrijven dus

Alleen weet ik niet of ik het hier wel (in deeltjes) kan posten, omdat ik het ooit naar een uitgever wil opsturen en altijd bang ben dat het gestolen wordt als ik het zo maar op internet plaats.

Anyway, veel te lang dit maar dit was het.