Ik ben Eva

[Daisy']

Heeehoii,

Ik zit nu een tijdje rond te kijken op dit forum en vind dat het toch tijd word om een keer iets van mezelf te posten.
Nog best wel eng hoor, je stukken aan iemand anders laten lezen... Maar ik wil graag eerlijk commentaar, vandaar dat ik dit forum gevonden heb...
Ik weet niet of het goed is, ik weet sowieso niet of mijn schrijfstijl goed is. Op zich, ik heb wel inspiratie, en wel aardige verhaallijnen, vind ik zelf. Alleen ik twijfel een beetje of ik een pakkende schrijfstijl heb...
Ik schrijf op zich best lang, maar dat waren altijd meer dagboekverhaaltjes enzo. Maar nu dus echt een verhaal.
Het gaat over een meisje, Eva. Even voor de duidelijkheid, het is in de 'ik' vorm geschreven, maar ik ben Eva niet. Er komen wel wat dingen van mezelf in haar naar voren, maar het is niet een biografie ofzo. De dingen die ik naar voren heb laten komen, die op mijzelf lijken is alleen maar om het realistischer over te laten komen. Ik hoop dat het gelukt is.

Hierbij het eerste stukje, de rest moet ik nog uitwerken.
Dit is trouwens de eerste uitwerking, dus waarschijnlijk ga ik nog veel dingen veranderen. Dingen als namen enzo. Want daar ben ik niet heel goed in, en ik wil wel bijzondere namen. Dus ik moet nog ff googelen naar namen met een betekenis.

:

Ergens ver weg hoor ik een rinkelend geluid. Met mijn ogen dicht zoek ik naar het knopje van m'n wekker. Langzaam doe ik mijn ogen open en staar naar het plafond. Zo blijf ik een tijdje liggen. Ik kijk mijn kamer rond. Zie de nieuwe fotolijstjes die ik gister mooi neergezet heb. Kijk naar de voorste foto. Het is een foto van een molen. Ik weet nog precies wanneer die genomen is. Het was op vakantie. Een paar jaar geleden. De vakantie met mama, met Marc en met Jason. Was het nog maar allemaal zoals toen.
Ik zucht, rek me uit en kijk naar mijn wekker. Tien over acht. Dat red ik nog wel. Voorzichtig laat ik mijn ogen weer dicht glijden. Plotseling sperde ik mijn ogen weer open.
‘Het is tien over acht!’ Roep ik geschrokken. Half negen moet ik op de fiets zitten!
‘Shit! Ik heb me verslapen’ zeg ik tegen mezelf.
Als een gek spring ik uit m'n bed en spring in een broek die ergens op de grond in m'n kamer ligt. Mijn kamer is weer eens een rotzooi. Met mijn broek nog maar half aan spring ik maar mijn kast. Ik trek een paar shirts uit de kast en gooi ze op de grond.
‘Niet die!’
Een snelle blik werp ik nog op de foto van de molen. Even stop ik waar ik mee bezig was en denk weer terug aan die vakantie.
Dan kijk ik weer naar mijn wekker. De cijfers in het rood brengen mij weer naar de realiteit. Ik ren naar de badkamer en werp een blik in de spiegel.
‘Oké, zo kan ik echt niet naar school,’ mompel ik.
Ruig ga ik op zoek naar een borstel. Altijd als je dingen nodig hebt, zijn ze kwijt.
‘MAM!’ Schreeuw ik vloekend.
Ik realiseer me dat mijn moeder al lang weg is naar haar werk. Vloekend kam ik mijn haar met een kam. Ik pak een make-up doekje en veeg mijn gezicht snel schoon.
Ik ren naar beneden. Snel pak ik een pakje drinken en stop het in mijn tas. Ik heb geen tijd meer om de goede boeken uit te zoeken, dus dat is dan heel jammer.
Ik zoek mijn sleutel. Waar is dat ding nou weer gebleven? Altijd is dat ding kwijt. Wild graai ik het sleutelbakje. Hier is het niet. Ik denk dat hij nog in de broek zit die ik gister aan had. Dus ik ren naar boven, de trap op. Ren naar de badkamer waar ik m’n broek gister gedumpt heb. Ik gris in de wasmand en vis mijn broek eruit. Ik voel in de zakken. Ik voel iets scherps, hebbes!
Ik ren weer naar beneden en terwijl ik mijn jas van de kapstok pak loop ik naar de keuken en pak mijn tas. Met één arm in de mouw loop ik naar het schuurtje, pak mijn fiets en race weg.
Als ik om de hoek van de straat rij realiseer ik me dat ik m’n mobiel ben vergeten. Als een gek draai ik om en race terug naar huis. Hijgend zet ik mijn fiets neer en probeer mijn sleutel in het slot te doen. Als de deur eindelijk open is loop ik naar binnen, ren de trap op en gris mijn mobiel van mijn nachtkastje. Hijgend trek ik de deur achter me dicht. Ik spring op mijn fiets en werp een blik naar de klok op mijn mobiel: 8:37. Nou, dat heb ik nog best netjes gedaan!
Lianne sms't me waar ik blijf en zegt dat ze alvast weggaat. Ik vind het eigenlijk niet zo erg. Kan ik tenminste even wakker worden.
Rustig op m’n gemak fiets ik naar school. Ik red het denk ik wel. Ik denk terug aan de molen. De molen van de foto in mijn kamer.
We waren op vakantie. In Friesland. In het begin dacht ik bleegh, Friesland, maar achteraf viel het allemaal best mee. Het was de leukste vakantie ooit. Niet dat we heel veel dingen hebben gedaan, de tent was misschien vreselijk klein met z'n vieren, maar het was de leukste vakantie die ik me kan herinneren.
In die vakantie vertelde mijn moeder en mijn haar vriend die ze toen had, mij en m’n stief broertje dat ze gingen trouwen. Ik was door het dolle heen. Want ik mocht bruidsmeisje zijn. Ik denk dat ik een jaar of 7 was. Het was in de zomervakantie en in dat jaar daarna zijn mijn ouders getrouwd.
Ik noem ze mijn ouders, omdat mijn stiefvader voor mij meer voelt als biologische vader dan mijn 'echte' vader. Nog steeds hoop ik af en toe dat mijn stiefvader terug komt bij m’n moeder en m’n 'echte' vader gewoon verder gaat met het leven wat hij leidde voor dat hij terug kwam bij ons in het gezin. Ik mis mijn stiefvader wel af en toe. Maar ik durf niet naar hem toe te gaan. Steeds heb ik het idee dat hij boos op me is. Omdat, doordat mijn vader terug kwam, hij weg moest. Ik weet ook wel dat het niet mijn schuld is, maar soms voel ik me wel super schuldig. Het is toch míjn vader.
Ik kijk op mijn mobiel. Het is tien voor negen. Ik heb nog een kwartier. Als ik m'n tempo nou iets versnel, dan haal ik Lianne misschien nog in. Expres fiets ik langs haar huis. Ik kijk naar de plek waar normaal haar fiets staat, die is al weg. Natuurlijk, we spreken tien over half af en het is nu tien voor, tien minuten later.


Dat was um. Ben benieuwd naar het commentaar. En heeft iemand misschien nog een tip om een hoofdstuk af te sluiten? Ik weet niet zo goed hoe dat moet en wat het nu is, ben ik eigenlijk niet helemaal tevreden over...

Nou, ik ga mijn zelfgemaakte cake ff opeten.

Doeghhx'

[Daisy']

Misschien moet ik volgende keer een wat kleiner stukje neerzetten ? ;o. Zie nu pas dat het eigenlijk wel heel veel tekst is...

[Daisy']

Heee,
Ik heb net eventjes een deel van mijn eerste hoofdstuk ingekort, want hij was wel heel erg lang ;o.

Benieuwd wat jullie er van vinden.

Doeeeghx'

[Daniël]

- Dat red ik nog wel. > Zou deze zin weglaten, dan is het effect van slaperigheid en 'nog even doorslapen' leuker.
- Plotseling sperde ik mijn ogen weer open. > 'mijn ogen' kun je ook vervangen voor 'ze', want het is wel duidelijk wat je dan bedoelt.
- 'Het is tien over acht!' Roep ik > roep ik
- 'Shit! Ik heb me verslapen' zeg ik > verslapen,' zeg ik
- Praat jij ook zo tegen jezelf als je je verslapen hebt?
- maar mijn kast > naar mijn kast
- Ruig ga ik op zoek naar een borstel > wat bedoel je hier precies met 'ruig'? Ik zou hier een ander woord voor kiezen, staat nu een beetje raar.
- Vloekend kam ik mijn haar met een kam > die laatste drie woorden kun je wel weglaten. De lezer snapt ook dat je je haar doorgaans kamt met een kam
- dus dat is dan heel jammer > dus dat is dan jammer, klinkt beter vind ik.
- Wild graai ik het sleutelbakje > in het sleutelbakje
- Rustig op m'n gemak > Een van de twee kiezen, want 'rustig' en 'op m'n gemak' betekent hetzelfde.
- De molen van de foto in mijn kamer. > Ja we weten welke molen je bedoelt.
- We waren op vakantie > dat wisten we ook al. Geef informatie niet dubbel, daar verveel je de lezer mee
- In het begin dacht ik bleegh > bleegh is wel een heel 'vrij' woord, netter staat: In het begin dacht ik, 'bah, Friesland', ...
- aar achteraf viel het allemaal best mee. Het was de leukste vakantie ooit. > Daar zit ook nog wel een verschil tussen hè?
- Niet dat we heel veel dingen hebben gedaan, de tent was misschien vreselijk klein met z'n vieren > waarom moet dit in één zin? Die twee zinnen hebben weinig met elkaar te maken > Niet dat we heel veel dingen hebben gedaan. De tent was ook nog eens vreselijk klein met z'n vieren.
- maar het was de leukste vakantie die ik me kan herinneren. > zei je net ook al
- en mijn haar vriend > haar vriend?
- Ik was door het dolle heen. Want ik mocht bruidsmeisje zijn. > Plak die zinnen liever wel bij elkaar. Vermijd losse zinsdelen
- Ik mis mijn stiefvader wel af en toe. > 'wel af en toe' zei je in de vorige zin ook al. Komt zo een beetje nonchalant over. Zou het niet beter zijn die woorden hier te schrappen?

Je schrijfstijl is echt prima in orde voor een 14-jarige Wel omschrijf je de gebeurtenissen in dit hoofdstuk een tikkeltje langdradig. Het hele 'van huis vertrekken' kan ook wel wat bondiger. Schrap zoveel mogelijk, tot je nog wel de impressie over houdt dat de ikpersoon nogal vergeetachtig is.

Ik vind de afwisseling met het nu en de gedachten van de hoofdpersoon aan vroeger prettig. Zo kom je een beetje over haar thuissituatie te weten. Pas wel op dat je niet alles vrij geeft. In een verhaal moeten open plekken zitten. Dit stuk verhaal heeft nog niet echt een open plek, behalve dat ik me als lezer afvraag waarom de biologische vader aanvankelijk is weggegaan, toen is teruggekomen en dat de moeder hem ook weer opnieuw in haar armen heeft gesloten.

[Robin]

Daniël heeft alle dingen die ik zou willen zeggen al gezegd, dus ik heb niets toe te voegen.

Ga vooral zo door met je verhaal! (Het volgende stukje wat je hierop zet, mag nog wel een stuk korter, trouwens.)

[Melona]

Nog wat opmerkingen:

- Als een gek spring ik uit m'n bed en spring in een broek die ergens op de grond in m'n kamer ligt.
> spring.. spring.., zou er één vervangen door iets anders

- ik vind het een beetje gek dat ze 27 minuten heeft gedaan over dat eerste stukje.. als ik het zo in m'n hoofd afspeel lijkt het me meer 10 minuten of een kwartier (uberhaupt: 'het is 10 over en ik moet om half op de fiets zitten' lijkt me niet zo'n extreem groot probleem! als je nou nog moest douchen ofzo..)

-omdat mijn stiefvader voor mij meer voelt als biologische vader dan mijn 'echte' vader
> ik zou biologische en echte omdraaien. biologische betekent gewoon letterlijk dat je gemaakt bent van zijn genen. dus: "omdat mijn stiefvader voor mij meer voelt als mijn echte vader dan mijn biologische vader"

- Omdat, doordat mijn vader terug kwam, hij weg moest.
> "Omdat hij weg moest doordat mijn vader terugkwam." is wat vloeiender

[Daisy']

Thanks voor de reacties!

Ik zal ze op een ander moment ff rustig doorlezen en dan aanpassen.

Over dat langdradigheid, dat is inderdaad waar. Ik ben altijd al slecht geweest in samenvatten en ben altijd bang dat als ik dingen schrap, dat het dan niet duidelijk meer is. Ook op toetsen doe ik dat echt altijd hahaa.

Jullie tips zijn echt bruikbaar, dankjulliewel! Zo zal mijn verhaal beter en beter worden hahaa.

Ik zal het aanpassen en dan binnenkort een nieuw stukje posten.

Doegghx'

[Daria]

Ik had ook nog een opmerking. Je vertelt dat ze een sms'je krijgt van haar vriendin, waarin staat dat ze al weggaat. Eva (ik neem aan dat de ik-persoon Eva heet) vindt dat niet erg, maar gaat toch langs het huis van haar vriendin om te kijken of ze er nog is.

Verder sluit ik me aan bij wat de anderen hebben gezegd.

En wat die cupcake betreft, eet smakelijk!

[Daisy']

Hierbij het volgende stukjee ;p

Het is koud op de fiets. De winter is net begonnen en dat merk je aan het weer. Het begint steeds kouder te worden en het is ook al snel donker in de avond. En 's ochtends natuurlijk ook later licht. Ik fiets nu dus in schemering naar school. Volgens mij gaat van de week de wintertijd weer in. Nog eerder donker dus. Ook wel gezellig eigenlijk. Als het zo vroeg donker is voel je die gezelligheid altijd. Maar aan de andere kant is het hinderlijk dat het zo vroeg donker is, want ik hou er niet van om door het donker te fietsen. En denk maar dat mama en Richard me op zullen halen. Daar zijn ze dus echt te lui voor. Of, ze vinden dat ik 'oud genoeg' ben om mezelf te redden.
Weetje, vaak is het zo dat kinderen die geen broertjes of zusjes hebben heel erg verwend zijn. Nou, dat is bij mij absoluut niet zo. Dat was de grootste angst van mijn moeder vroeger, dat ik verwend werd. Dus ik kreeg juist de tegenovergestelde opvoeding. Niet dat ik extreem streng opgevoed ben hoor. Valt wel mee. Maar het is niet zo dat als ik vraag of ik iets mag hebben, dat ik het meteen krijg. Vaak moet ik het zelf betalen. Dat kan trouwens ook wel liggen aan dat mijn moeder in het begin altijd alles alleen moest doen. We hadden het nou eenmaal niet zo breed. Totdat mijn stiefvader in the picture kwam. Die man is echt geweldig. Die man heeft mijn moeder echt gered. Zo zie ik het tenminste. Zonder hem had ik nu op een of ander kamertje geslapen met mijn moeder op een slaapbank.


Doeegghx'

[Melona]

- De winter is net begonnen en dat merk je aan het weer. (...) het is ook al snel donker in de avond.
> 'het weer' en vroeg donker/laat licht hebben niet zo veel met elkaar te maken.
Ik zou die paar zinnen vervangen door: "De winter is net begonnen, en dat is te merken. Het begint steeds kouder te worden en het wordt ook al vroeg in de avond donker. 's Ochtends is het natuurlijk ook later licht, dus ik fiets nu in de schemering naar school."

- Volgens mij gaat van de week de wintertijd weer in.
> Ik zou 'van de week' vervangen door 'deze week'

- Ook wel gezellig eigenlijk. Als het zo vroeg donker is voel je die gezelligheid altijd.
> beetje dubbelop, je kan één van de twee zinnen weglaten. leg ook even uit waarom je die gezelligheid zo goed voelt als het vroeg donker is, want dat is niet persé logisch

- En denk maar dat mama en Richard me op zullen halen.
> en denk maar niet dat...

- Weetje,
> Weet je,

- vaak is het zo dat kinderen die geen broertjes of zusjes hebben heel erg verwend zijn.
> is dat zo?

- Maar het is niet zo dat als ik vraag of ik iets mag hebben, dat ik het meteen krijg.
> dat-als constructie (leer je nog wel als je dat nog niet hebt gehad bij nederlands)
zou het vervangen door: "Maar het is niet zo dat ik iets meteen krijg als ik vraag of ik het mag hebben."

- Totdat mijn stiefvader in the picture kwam.
> ik zou in the picture schuingedrukt zetten, omdat het een Engelse uitdrukking is.

- Die man is echt geweldig. Die man heeft mijn moeder echt gered.
> 2 keer 'die man', is dat de bedoeling?

- Zonder hem had ik nu op een of ander kamertje geslapen met mijn moeder op een slaapbank.
> het lijkt me dat ze nu ook op een of ander kamertje slaapt. misschien kan je het vervangen door 'in een hoekje in een eenkamerappartement met mijn moeder op een slaapbank' ofzo. weet ik het ;p


Volgende keer mag 't stukje wel weer iets langer als je wil hihi