De wraak van de Godin

[Nienke]

Ben vandaag begonnen met NaNoWriMo en dit heb ik tot nu toe.. Nog niet genoeg, maar het is een begin in een fantasy verhaal.

---------

Hoofdstuk 1. Een kind zegt meer dan duizend woorden

Een koude nacht, een strenge winter. Op aarde ligt iedereen op dit tijdstip goed ingepakt in een wollen deken te dromen. Sommige dromen over het naderende kerstfeest, andere over hun tijd op school en enkele over een wereld waarvan iedereen hoopt dat hij bestaat, maar het nooit zeker kan weten. Een wereld waar het nooit donker is, waar niemand slaapt. De in het wit gehulde wezens lopen op een zachte witte wolkenvloer richting een wit marmeren villa. Naast de villa staan bruine boomstammen met witte bladeren. Het is vrijwel stil. Het enige wat te horen is, is het geritsel van de bladeren en het zachtjes stromen van het riviertje naast de bomen. Het riviertje loopt door tot ver achter de villa en vindt zijn oorsprong in een klein bergje ten zuiden van de villa. Onder de berg ligt een stil meertje met witte kiezelstenen op de grond. De kiezels bewegen wanneer er een voet de rust van het meer verstoord. Een andere voet volgt.
Een van de bewoners van deze wereld is in het water gestapt. Ze loopt steeds dieper het water in en laat het water door haar vingers glijden. Ze is inmiddels tot haar middel in het water en blijft doorlopen. Ze blijkt er geen last van te hebben dat ze nog een wit gewaad aan heeft. Bij elke beweging vormen er zich kringen in het water die langzaam verder weg golven. Nu staat ze tot aan haar hals in het water en kijkt hoe de golfjes weer langzaam overgaan in stil water. De gedaante glimlacht even en zet weer een stap. Nu wacht ze bij elke stap tot de golfjes totaal verdwenen zijn, dit blijft ze herhalen tot haar kin het water raakt. Ze gooit haar hoofd naar achteren, zodat haar gehele blauwe haar door het water kan bewegen. Wanneer ze haar hoofd weer terug buigt vinden wat druppels zich een weg over haar gezicht. Ze loopt door, maar terwijl het water steeds dieper wordt lijkt de gedaante niet verder te zinken. Integendeel, het water bleef tot onder haar kin en ze zweeft langzaam door het water. De gedaante gaat steeds sneller door het water, maar beweegt niet meer. Sneller en sneller totdat ze de villa nadert. Ze mindert snelheid en draait zich tot de villa. Even draait ze haar hoofd naar links, alsof ze op iemand wacht maar het grindpad is volkomen verlaten. Ze blijkt echter niet teleurgesteld en duikt zonder naar adem te happen onder water. Even blijft ze onder en lijkt te genieten van het water om haar heen en komt weer naar boven. Ze trekt haar been een stukje op en zet hem neer alsof ze op een onzichtbare traptrede gaat staan. Ieder menselijk wezen zal zich dan ook verbazen wanneer het wezen kracht op haar gebogen been zet en verder boven water komt. Zo loopt ze de onzichtbare trap op en zet voorzichtig haar blote voet aan de kant. De ander volgt en ze loopt naar het grindpad en blijft staan. Ze schud even met haar eerst natte haar en blijft daar staan wachten, helemaal droog.

[Daniël]

Ben vandaag begonnen met NaNoWriMo en dit heb ik tot nu toe.. Nog niet genoeg, maar het is een begin in een fantasy verhaal.

Yeey! Ik ga het even lezen en comments geven

[Nienke]

Haha, aah nu ben ik bang xD. Daniël de fantasy-expert . Haha, moet wel zeggen dat ik weet dat er twintig keer "wit" in staat en de alinea indeling is niet echt duidelijk hier :O.

[Daniël]

- Sterke titel van Hoofdstuk 1
- Naast de villa staan bruine boomstammen met witte bladeren > ik lees dit zo alsof er blaadjes aan de stammen groeien, terwijl die natuurlijk aan de takken zitten neem ik aan.
- het riviertje naast de bomen > zou ik 'een riviertje' van maken, omdat je het riviertje nog niet eerder geïntroduceerd hebt.
- een klein bergje > rare woordencombinatie Ik zou eerder zeggen: een laag gebergte, of zo.
- op de grond > op de bodem, misschien?
- langzaam verder weg golven > mja, golven is hier niet helemaal het juiste woord denk ik.
- Ze schud > schudt
- Ze schud even met haar eerst natte haar > die klopt niet helemaal?

Verder: je hebt eigenlijk een hele rare schrijfstijl, of misschien gewoon nog niet helemaal geperfectioneerd. Hier en daar vind ik je taalgebruik heel mooi, en op andere plekken juist weer vreemd of saai.
Je weet heel goed sfeer te scheppen, ik stel me een soort hemel voor of zo, zonder geluid, prima gedaan.

En je geeft weinig vrij. Dat doet hunkeren naar meer Ben benieuwd.

[Nienke]

- langzaam verder weg golven > mja, golven is hier niet helemaal het juiste woord denk ik.

Ik kon zelf echt geen passend woord ervoor bedenken

Verder: je hebt eigenlijk een hele rare schrijfstijl, of misschien gewoon nog niet helemaal geperfectioneerd.

Ja, ik denk ook in combinatie met het feit dat ik echt heel lang niets meer geschreven heb. Perfectie is lastig te bereiken ^^.

Je weet heel goed sfeer te scheppen, ik stel me een soort hemel voor of zo, zonder geluid, prima gedaan.

Dan is dat in ieder geval goed gelukt!

[Melona]

vreemd, inderdaad, maar het boeit me wel

- andere over hun tijd op school en enkele over een wereld
> anderen, enkelen

- De kiezels bewegen wanneer er een voet de rust van het meer verstoord. Een andere voet volgt.
> erg fijn stukje
> maar 'verstoort', het woordje 'er' kan denk ik ook wel weg.

ik vind dat 'langzaam verder weg golven' trouwens wel goed zo :p
misschien 'uiteen deinen' ofzo anders.. :/

[Daniël]

Oja, das ook een goed alternatief. Ik zat er nog over na te denken, maar kon even niks verzinnen, maar 'uiteen deinen' is wel een goeie.