Bericht
door Robin » 17-11-2011 17:56
Stukje #40:
“Doe iets,” hoorden ze Kat schreeuwen.
Iemand riep: “Bladeren, Jasmijn, bladeren!”
Maar de halfvampier was verstijfd en kon niets doen.
Sem ontdekte dat hij nog een windsigil in zijn mouw had. Hij vuurde die af op de Schutter, welke vervolgens omviel.
De bleke moordenaar begon overeind te krabbelen.
Snel keek Sem om zich heen en zag een grote tak liggen. Hij greep de tak en gooide zijn rugzak af, waarna hij de Schutter achterna begon te rennen, die inmiddels een voorsprong had.
Zonder lang na te denken, kwam Merijn ook in actie. Hij opende Sems tas en haalde daar het boek met de sigils uit. Hij ging razendsnel alle sigils af, totdat hij een geschikte had gevonden.
“Tess,” zei hij, over zijn woorden struikelend. “Probeer deze uit op Sem.”
“Pen en papier?” Er was geen tijd om volledige zinnen te maken, dus probeerde Tess het ook maar niet.
Haar broer rommelde in de tas en haalde daar de spullen uit waar ze om had gevraagd.
Ze schreef snel maar nauwkeurig de sigil die Merijn had bedoeld over en mikte op Sem, die inmiddels vrij ver had gerend.
Plotseling versnelde hij — sneller dan hij normaal kon rennen — en haalde hij de Schutter in. Hij hield de tak voor de benen van de voortvluchtige, waardoor deze struikelde en viel.
Sem draaide hem op zijn rug en hield z’n voet op de buik van de Schutter. Hij hield het uiteinde van de tak vlak voor het gezicht van de kruisboogmoordenaar. “Probeer dat niet nog een keer.”
De Schutter gaf een zwakke glimlach.
De anderen haalden hen in.
“Wie ben je?” vroeg Kat fel.
De Schutter zweeg.
“WIE BEN JE?” bulderde Kat.
Heel even veranderde de gezichtsuitdrukking van de Schutter. Het was alsof hij even afwezig was, maar daarna was hij helderder dan daarvoor.
“Ik ben Eduard van Hof. Wie ben jij?”
“IK STEL HIER DE VRAGEN!” Kat bulderde nog steeds. “Wat ben je?”
“Op dit moment, gewond. Maar van beroep ben ik verkoper.”
“WAT BEN JE?”
“Dat heb ik al gezegd.”
“WAAROM HEB JE MIJN ZUSJE VERMOORD?”
“Je wat?” De Schutter knipperde met zijn ogen. “Mag die stok weg? Is dat een kat?”
Kat wilde weer gaan schreeuwen, maar hij hield zich in op het moment dat Jasmijn begon te fluisteren.
“Wat ben je? Ben je een vampier? Ben je een halfvampier? Geef antwoord.”
Er ging een rilling door de ruggengraat van alle aanwezigen.
This silence was much worse than the one before, and this time no-one started clapping.
