GD Toen ik het niet meer wist

[Sofie]

Ik heb iets verkeerd gedaan
Vreemde kleuren op hetzelfde tapijt
Toch zo eenzelvig rood
Zoveel spijt

Ik heb iets verkeerds gedaan
Het duurde maar even
De afloop zo triest
Ik wil niet meer te leven

Zee was genoeg om het tij te doen keren
Ik spoelde aan
Ik kon je niet weren

De littekens zijn nu oud en vergaan
Het besef ligt stil
Huil nu niet meer

[Daniël]

- Ik vind dat de laatste regel van het eerste vers te weinig lettergrepen telt. Dat staat een beetje te veel in contrast met de overige drie regels, die redelijk veel lettergrepen tellen.
- De zee was genoeg
om het tij te doen keren
Ik spoelde aan
Ik kon je niet weren > Ik vind dit vers het beste, ook qua ritme. In m'n hoofd had ik 'em zo veranderd, misschien een idee?
- Het laatste vers open je mooi, hoewel die zin naar mijn mening één lettergreep te veel telt. Ik heb het niet zo op de andere twee regels. Vooral de laatste zin, omdat die geen rijm kent, haalt je een beetje 'eruit' als je begrijpt wat ik bedoel.

Verder qua inhoud best mooi!

Komt dit trouwens ook voort uit een droom? Of heb je hiervoor je inspiratie elders vandaan gehaald?