en er zitten volgens mij nog spelfouten in ook xD. Naja hier komt dus mijn verhaal:Alsof de lente nooit op ons zal wachten, ik kan geen stap zetten of het lijkt al alsof er een eeuwigheid voorbij is. En toch, elke stap die ik met haar zet is er een in de toekomst. Ik ben in mijn hele leven nog nooit verstrikt geraakt in gewoon de simpele dans door het leven. Nee echt… Liefde veranderd alles.
Ik kwam haar tegen in de supermarkt, nee niet echt de meest romantische plek die je kunt bedenken. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Ze stond daar in haar gele jurk die, wanneer ze liep, bewoog als een golf door de zee. Ik werd betoverd door haar jurk en kon het niet laten een gesprek te starten.
Daar stonden we dan, bij de kookspullen. Ik begon maar stom te praten over een taart die ik wilde bakken. Ik vertelde haar dat ik niet dacht dat ik het kon bakken, omdat het veel te veel tijd kostte voor iemand die niet kan bakken. Zij vertelde mij dat het zonde was aangezien je nooit meer zo’n lekker recept in je handen kon hebben dan deze. Ik zei haar dat ik het jammer vond en toen bood ze aan om me te helpen. Ik, nog volledig in trance van haar jurk zei dat ik haar eeuwig dankbaar zou zijn.
Het blijft raar klinken, maar vanaf de dag dat ik met haar afgesproken had is mijn leven veranderd. En dat om een taart, die overigens compleet vergeten is toen alle zoete vloeistoffen over de grond rolden. Het was een spel geworden, een spel dat geen grenzen kende, een spel dat vanaf dat moment al mijn gedachten bezat…
Nu ligt mijn leven in haar handen, het hoort in de mijne. Ik wil het gebruiken zoals ik dat wil. Ik wil haar verslaan, ik zal winnen. Mijn passie begint weer te stromen als een rivier door de lucht. Na al mijn andere liefdes, denk ik alleen nog aan haar en ik vraag me af waarom. Het spel gaat beginnen…
Het begint altijd met de eieren, de eieren breken en dan is het tijd. Tijd om te kneden. Kneden in het deeg, bestaand uit verschillende elementen die noodzakelijk zijn voor de hechtenis. De hechtenis van twee mensen of gewoon het maken van een… Taart. Na het invetten van de taart en het kneden van de bodem is het tijd voor de vulling. Ik was er helemaal klaar voor. Ik moest beter zijn dan haar, ik moest volhouden. Ik moest de taart met beleid vullen met mijn fruit, maar wel snel. Haar hele taart zou vol komen met mijn fruit. Ik wist, nog even. Nog even en haar taart zat vol met mijn fruit. Een perfecte fruittaart zou ontstaan. Voor ik het wist was het gedaan. Vanaf nu zou mijn leven veranderen, door die ene taart… Die pas na 9 maanden klaar zou zijn.
------------------------------------------
Dus... xD Brand maar los
