Writersblock

Nog niet perfect, maar als ik er uiteindelijk toch tevreden mee ben wil ik per stukje (gescheiden door witregels) een olieverftekening (laten of zelf) maken :}

---------

De boom met de mooie takken

In het bos bij mijn dorp stond een jonge boom. Bijna iedereen vond hem de mooiste boom van het bos, vooral om zijn lange takken. Hij stond ook nog eens op de mooiste plek van het bos: er groeiden erg veel kleurige bloemen, en soms kwamen de zonnestralen door de groene blaadjes van de boom. Op die plek liepen er dan ook veel eekhoorntjes rond, die de boom en zijn vriendinnetje altijd begroetten wanneer ze er voorbijkwamen. Het vriendinnetje van de boom was een klein wit bloemetje, een madeliefje. Zij vond het wel leuk dat ze zo dicht bij de boom mocht staan, want hij was niet alleen mooi, maar ook erg lief.

Op een dag zei de boom tegen het madeliefje: “Ik denk dat ik in een film ga spelen.” Dat vond het bloemetje een beetje vreemd. Ze had namelijk nog nooit gehoord van een boom die in een film had gespeeld.
“Maar waarom wil je nou in een film spelen?” vroeg ze aan haar vriend.
Daar had de boom een goede reden voor: “Ik kan toch niet voor altijd op dezelfde plek blijven staan? Dat is niet leuk!”
“Dat is waar,” moest het madeliefje toegeven. En de boom had natuurlijk ook nog de mooiste takken van het hele bos.

Zo kwam het dat de boom zijn koffertje pakte en vertrok. Maar voordat hij dat deed zette hij vijf van zijn mooiste petten op, want hij hield nou eenmaal van petjes. Als mooie versiering hingen de rode, oranje, gele, groene en blauwe pet aan een stel van de mooie takken.
“Maar waar ga je dan naartoe?” vroeg het madeliefje nog.
“Naar Amerika!” riep de boom. “Want in Amerika worden alle grote films gemaakt.”
Het madeliefje en de boom gaven elkaar nog een knuffel, beloofden elkaar dat ze altijd vriendjes zouden blijven, en toen ging de boom toch echt op weg.

In Amerika kwam de boom al snel een filmmaker tegen. Het was een man met een hele dikke buik, het kleine stoeltje waar hij op zat zakte bijna door.
“Hallo, zoek je nog een boom voor in een film?” vroeg de boom aan de man. Die vond dat wel raar, want dat had een boom hem nog nooit gevraagd. Maar hij vond het ook bijzonder, en de boom had ook erg mooie takken en petjes.
Daarom zei de filmmaker vrolijk: “Ja, natuurlijk mag je in mijn film spelen.” De boom mocht zelfs meteen meedoen in de film die hij nu aan het maken was.

In de film had de boom een erg belangrijke rol. Hij was namelijk de boom waaronder de jongen het meisje voor de allereerste keer een kusje gaf. Daarna kwamen de jongen en het meisje nog vaak terug naar de boom, en hij was dus erg vaak in de film te zien. Maar na een tijdje werd het winter in de film en niet in het echt. Toen moest de boom ál zijn blaadjes laten knippen, en dat vond hij helemaal niet leuk. De boom werd erg sip, want nu was hij de enige boom op de hele wereld die geen blaadjes had in de zomer.

Toen ging de boom met de mooie takken zonder blaadjes naar de filmmaker.
“Misschien wil ik toch niet in een film spelen,” zei hij blozend. Want hij vond het niet fijn om zonder blaadjes rond te lopen, en dat moest soms wel.
“Dat is niet zo erg, hoor,” zei de filmmaker. “Misschien wil er nog wel een andere boom in de film spelen.”
“Dat weet ik wel zeker!” riep de boom. Daarna pakte hij zijn koffertje weer in, zette al zijn petjes op en ging toen snel terug naar het bos.

Het madeliefje, het vriendinnetje van de boom, was heel blij dat de boom weer terug was. Ze gaf hem zelfs een hele dikke knuffel. De bomen in het bos waren ook blij dat de boom met de mooie takken weer terug was, ze hadden hem erg gemist, en toen hij weg was was er geen één boom die zo mooi was als hij. Daarom werd er een groot feest gehouden in het bos, en alle bomen, bloemen en dieren feestten mee tot de zon onder ging.

Heh, geinig.

Kan helaas niet zo goed oordelen over de inhoud, omdat het voor (kleine?) kinderen is geschreven.

Als het wordt voorgelezen hangt het natuurlijk ook heel erg af van de voorleeskwaliteiten van de betreffende persoon!

Wel één puntje: ik denk dat het beter is om vaker de directe rede te gebruiken. Vaak doe je dat ook wel, maar soms ook niet. Ik weet niet precies of dat nodig is, maar van wat ik mij kan herinneren wordt haast nooit de indirecte rede gebruikt in voorleesboekjes.

Hartstikke leuk. Je hebt me laten glimlachen.

@Robin; goed punt idd over [in]directe rede had ik eigenlijk niet bij nagedacht, zat te veel te denken over het taalgebruik en de woorden die kleine kinderen wel of niet kennen

Even kijken of ik dat goed kan aanpassen ^^

edit: zo, directe rede wat vaker gebruikt :]

Hij is inderdaad echt ontzettend leuk geschreven, de juiste schrijfstijl voor het publiek denk ik, maar ook ik vond het prettig doorlezen Verder heb je met het onderwerp ook al een plus. Origineel verhaal dat zeker een groep kinderen zal aanspreken!

Een puntje:
"en kwam het allemaal weer goed met de boom."
Zelf ben ik niet zo'n fan van dit soort eindes puur omdat het de gedenkwaardigheid van het einde een beetje onderuit dreigt te halen. Zie het niet als grote kritiek; ieder zijn smaak en verder vind ik het verhaal errug goed hoor!
*applaus*

Haha, ik vind het een origineel goed kinderverhaal

Twee puntjes:
- Op sommige plaatsen een uitroepteken waar ik hem niet echt nodig vind. Beetje overdreven, zelfs in een kinderverhaal
- Verkleinwoorden horen natuurlijk bij een kinderverhaal, maar... zonnestraaltjes?

Voor de rest: Heerlijk, hoe ongecompliceerd je de wereld in een kinderverhaal kunt afbeelden

@ Daniël; Hmja, dat zonnestraaltjes heb ik neergezet omdat het van die hele dunne bundeltjes licht zijn zeg maar, geen grote vlaktes licht dus die door de boom stralen maar zonnestralen is misschien toch beter ^^
Aantal uitroeptekens zal ik proberen te verminderen :}

@ Jitske; Laatste zin ga ik ook nog even naar kijken :3

Verder bedankt enzo ^_^

edit: tekst is veranderd :}
sommige uitroeptekens heb ik weggehaald, maar ook een paar keer gewoon iets toegevoegd ipv het uitroepteken, zodat het nog wel hetzelfde wordt gelezen ^^ ('eerste' -> 'allereerste' en "de filmmaker zei" -> "de filmmaker zei vrolijk")